Kerbela Kırlangıç Ebabil

• 12 Temmuz 2024 Cuma 11:57:03

Buralar çöl iklimi yüreğime doluşan beyaz kırlangıç yanık bir ağıdın dilinde sazım çölde yandılar kavruk tenleri daha bir susuz elleri daha direnç kaybı suya ulaşmaya derman yok akbabalar yaklaşır yaralardan akan kan kokusu bir çeraga çevrilmiş al-i aba ehlibeyt yarenleri kardeşin kardeşe yapmayacağı bu zulüm bu kuşlar sevgi taşır göklere gözlerden yaş boşalır sütsüz bebeler kuru bedenlerde ne olur yara eski yara acı eski sevmeyen bir neslin zorba ahı demem o ki ne zaman gelir Ebabil bu gec kalmış iklimine gel dediler Hüseyin’e senle anlaşalım biat et bize katıl hiç zalimlere eğilir mi bu baş gövdede durduğu sürece ancak ölüm ayırır yerinden onu bu ağıt yol başıdır onur ehlidir ağaçsız çöllerde kan çiçekleri açar onur yaraları işte Kerbela işte Kırlangıç işte Ebabil Coğrafyanın görünen yüzü buralar yangın yeri buralar gözyaşı seli gittimde duman oldu buralar gittimde ağıt oldu yaralar kendimden gittim yarım gittim ağlak bir yalnızlığın girdabına gittim hiçbir şey aynı değil hiçbiryer yeller eser son kez saatler Kerbela son kez beyaz kırlangıçlar kefen taşıdı sahraya Ebabil umut son kez ama sonkez bitsin bu memleketimde ağıt...