SALI’YA UYANIŞ ( 19.02.2019 )

Bugün Salı sisli bir İstanbul sabahına uyandım. Herkes Pazar. cumayı. pazartesiyi
çarşambayı sever konuşur ;hiç salıyı ağzına alan yoktur. Ben salıyı severim. Belkide farkım farklılığım sevilmeyeni sevmek.
Salıya bakış galiba olumsuz onüç rakamı gibi. Aslında onca rakamdan biri onüç, Salı da
haftanın yedi gününden biridir . Bazen Salı gibi hissederim kendimi yalnız, çaresiz, bir o kadar yok sayılan...
Bazende burnunun dibinde olduğun halde görülmeyen, seni yaşarlarda varlığının farkına bile varmazlar Salı gibi.
Adın söylenmez, dillenmez. Aslında varsın ama yokmuşsun gibi. ve birşey olur bir gün size Salıyı sizi hatırlatıverir.

Bilseniz ne zordur Salı olmak. Başka günlerin kimisinde ertesi vardır. Birbirini tamamlayan akrabadırlar.
Salı gibiyim akrabam yok sanki. Ajitasyon olsun diye söylemiyorum.Fiziken varlar ama ruhen yoklar. Abartıyorsun diyorsunuz.
Öyle demeyin gelip geçiyor günler, her altı günde bir bana gelsede sıra adım öylesine söylenip geçilir...
Buruk bir sevinç kaplar içimi bugün olduğu gibi. Sizden ricam bugün bari adımı söyleyin. Salı olmasa da...

Her Salı’nızın Diğer Günler Kadar Güzel Olması Dileğiyle !...