Mutluluk neydi? Ev miydi araba mıydı? yoksa lüks yaşamda mıydı? öyle olunca mutlu olacağımızı mı sanıyorduk..
Sahi bu mutluluk neydi? Basit bir mahallede iki çocuk annesi olmak idare edip evle çocukla bir olmak mıydı? yoksa çalışıp her istediğini almak ev araba istediğin her şeyi alıp ama için aile olmamak mıydı? Mutluluk neydi? sahip olduklarımız mı olamadıklarımız mıydı? yoksa mutlu olmak için kendi kendimizi paralamamız mıydı? yoksa yaşayamadıklarımız mı?
Yaşadıklarımız için üzüldüğümüz için miydi? Bu çaresizlik hayattan yok oluş içinde mutluluğu mu arıyorduk yoksa yaşadıklarımız yada yaşayamadıklarımız için ruhumuzu mu öldürmüş yalandan mutluluk arıyorduk.
Bahane mutluluk aramak mıydı?
İstesek çok da güzel mutlu olmaz mıydık? Mutluluk uzak da kalan arkadaş mıydı sevda mıydı? Unuttuğum yaşam mıydı yoksa mutlu olmak mı? İstesek çok da güzel yaşardık günümüzün kıymetini bilsek mutlu olma ihtimali vardır belki de... Belki de yaşamdan kendi kendimizi soyutluyoruz. Bahaneler çok nasılsa yarın varmış gibi yaşıyoruz.. Ama biliyoruz yarının garantisi olmadığını her günün ömürden geçtiğini biliyoruz amalarla pişmanlıklarla arkaya bakmayla ömür bitiyor.. Her şey bitti dediğimiz yerden başlıyoruz. bunu kaybetmeden hayata savaş veriyoruz. Ne için yaşadık mücadele ettik onu bile anlamadan ömür bitiyor.. Yarım kalan hayatımızı ne için yaşadığımızı bilmeden göçüp gidiyoruz.. Kalk kendine gel vakit kalmadı yaşamadıklarımız için mutluluk için her şey için pes etme belki sandığın mutluluk bu kadar uzak bir yerde değil...