İNSAN BAZEN YANILIYOR

• 19 Haziran 2024 Çarşamba 14:36:54

16 Mayıs 2024 perşembe…
Saat 16.00’ya doğru Harbiye PTT’de Hekimhan dergilerini kargoya verirken Umran Hanım biraz önceki müşteriye dalgınlıkla, “Hanımefendi” diye hitap ettiğini söyledi.
Evet, insan bazen yanılıyor. Bazen sözcükleri yanlış kullanabiliyor, bazen yer değiştirerek bazen karmaşık devrik cümleleri kurabiliyor. Bazen de anlamsız sözler edebiliyor. Bazen ise ilginç davranışlarda bulunabiliyor…
Önceki gün yaşadığım olayı anımsadım.
14 Mayıs 2024 salı günü öğleden sonra dergi gönderip eve döndüm. Bir dergi olarak Kızılay’a gitmek için evden çıkacaktım ki Ömer Erdoğan amcanın bakıcısı aradı. “Ömer amcanın arkadaşları sazları ile geldi,sen de gel” dedi. Kızılay’da otobüsten inip minibüse bindim ve Çukurambar’a gittim. Eve girdiğimde, iki kişinin daha geldiğini ve caddede adresi bilmediklerinden beklediklerini söylediler. “Ben gider getiririm ama haber verin” dedim. Orhan Akça haber verirken ben de caddeye inip Gültekin Kurtoğlu ve Fevzi Koçak’ı karşıladım. Sokak ve cadde adlarından yerine numaralandırılması konusunu tartışarak eve geldik.
Halis Şahin Bey cura ve bağlama ile ilgileniyordu. Curayı alıp bir ‘hoş geldiniz deyişi’ çalıp söyledim.

Bu meclis oldu müzeyyen
Merdaneler hoş geldiniz
Halımız zata muayyen
Hubahneler hoş geldiniz

Konuşalım ehli dile
Söylenen kelamı dinle
Kusurumu aldım ele
Afhaneler hoş geldiniz

Gel bu çarkı eyle seyran
Etmiştir âlemi hayran
Üryani bu yola kurban
Mihmaneler hoş geldiniz

Daha sonra yemek yedik ve birkaç Arguvan türküsü çalıp söyledim. Bayan arkadaş da ‘Dolanı dolanı gelir’ deyişini istedi, onu da çalıp söyledim, kendisi de katıldı. Yozgatlı Hüseyin Ertuğrul Bey ile Arguvan türküleri çalıp söyledik.
Naci Şahin de katılarak Âşık Veysel’in, ‘Ben gidersem sen sazım sen kal dünyada’ deyişiyle bitirdik.
Diğerleri kalktılar, ben Ömer Amca ile Hekimhan Belediyesi avukatlığı zaman üzerine biraz daha konuştum. Bir süre sonra kapı çalındı, Hüseyin Ertuğrul Bey ve Naci Şahin Bey içeri girdiler. İkisi de ayakkabıları yanlış giymişler. Yani biri benim ayakkabımı, biri de Ömer amcanın ayakkabısını...
Duruma hep birden görüştük kendi ayakkabılarını giyerek gittiler bir süre sonra da ben kalkıp eve döndüm.

Ankara, 16 Mayıs 2024