Sen radyoyu kapattın diye radyoda çalan müzik kapanmaz çalmaya devam eder, sadece o müziği duymazsın ama herkes onu dinlemeye devam eder. Sorunu kökten çözmek yerine geçici çözümlerle anı kurtarma derdindeyiz. Küçük insanlar küçük küçük düşünür, fikirleri, mantıkları anı ve günü kurtarma derdindedir. Küçük düşünen insanlar sorunlarla baş etmek yerine sorunlardan kapmayı tercih ederler. Aslında bu tarz düşünceye sahip insanlar sorunları kendileri oluştururlar.
Hayat bize yüce Yaratıcının bir hediyesidir, hayatımızı bireysel olguyla oluşturur toplumsal değerler ışığında yaşarız. Hayatın acımasız kuralları vardır mesela ayrılık, ölüm, yoksulluk, hastalık, kaybetme ve kazanmak gibi. Bu kuralları insanlar kendi kişisel çıkarlarına göre şekillendirir toplum kurallarına göre harmanlar. Ölüm yaşanması kesin olan bir sonun başlangıcıdır “Her canlı ölümü tadacak ve sonunda dönüp huzurumuza geleceksiniz.” Ayeti her gün yeniden tecelli etmektedir. Ölüm sonrası ismimiz cenaze olur, evimiz mezar olur bir müddet sonra unutulur gideriz, en sevdiklerimiz bile unutur hayatlarına devam eder. Biz öldük diye dünya durmaz, diğer insanların hayatları son bulmaz devam eder. İnsan en çok etkileyen ölümden de önce gelen ayrılıktır, yaşanmışlıkların yarım kalmasıdır. Sevmek bir insana değer vermek, o insanı çok önemsemek ve sonunda ayrılmak tamda burada yarım kalmışlık devreye giriyor. Menfaati bitenin muhabbeti de biter ve ayrılık olur. Günümüzün en büyük hastalıklarından biridir bu durum, ayrılık acı verir hem de çok acı verir. Mesleğim gereği gözlemlediğim konuların başında ayrılık gelir. Ayrılık üzerine söylenmiş şiirler, sözler ve dahi ağıtlar edebiyatımızda bol bol mevcut. Ayrılığın altında yatan en büyük etken menfaatin bitmesidir. Menfaati biten gider, kalan acı çeker giden ise radyoyu kapatır ki çalan müziği duymamak ister. Seven gitmez, geden ise zaten sevmemiştir, kural budur. Üzen bir gün üzülecektir. En büyük aşklar çiçek ismiyle başlar böcek ismiyle devam eder ve hayvan ismiyle son bulur. Menfaatçi ayrılınca her şeyin bittiğini düşünür oysaki yaşam devam eder…
İş hayatında da böyledir, çalışma arkadaşı iş yapmaz biriktirir, halının altına süpürülmüş tozlar gibi işler birikir durur. Oysaki müzik çalmayınca devam eder, şahıs yapılmayan işlerin akıbetini kimse sormaz zanneder. Yapılmayan işler diğer personelin omuzlarına yükleneceği için müziğin sesi bir zaman sonra gür gelir. Küçük insan işte küçük düşünür demiştik ya ânı kurtarma peşindedir, ânı belki kurtarır ama gelecekte büyük bir hasara sebebiyet verir. Büyük düşünmek lazım önünü sonunu iyi hesaplamak lazım diye düşünüyorum.
Radyoyu kapatmakla insan kendini kandırır, hayat her şeye rağmen devam ediyor, kim ne yaparsa kendine yapar. Kötülük iki taraflıdır yapanı da üzer, yapılanı da üzer lakin en çok zarar eden taraf kötülüğü yapandır, bedeli çok ağır olur. Zilzâl Suresi 8. Ayette “Ve kim de zerre miktarı şer işlemiş (veya kötülüğe sebebiyet vermiş) ise, onun da cezasını mutlaka görecek (ve bulacaktır).” Buyruluyor. Varın hesabını siz yapın sözlerimi kıymetli anacığımın bana sık sık söylediği şu sözle kapatıyorum “Dost kazan dost evladım, düşmanı ben de doğururum.”
Allah’a ısmarladık hoşça kalın.