HERKESİN SERVETİ FARKLI
Servet değeri olan ne var ise sigorta yaptırmak en iyisi.Zira elden gittikten sonra çaba göstermek yersiz.İnsanın canı yandığı yerden çıkarmış.
Yemek molası verilmiş eline tabldot tabağını alan yemek kuyruğuna girmişti.Acele edenler kuyruğun ön saflarında boy gösteriyordu.Erkek-bayan karışık bir sıra olunmuştu.Kimi arada erkeğin önünde bayan, kimi arada bayanın önünde erkek.Bayanlardan pek ses çıkmamasına rağmen erkekler önlerinde sıraya giren bayanlar hakkında birbirleriyle alçak sesle sohbete başlamışlardı bile.
Ayşe sıraya en son dahil olmuş, sıraya dahil olacak kimse olmadığı için eline geçirdiği bir tabureyi sıranın dışında bir yere koyup üzerine oturmuş sıranın kendisine gelmesini bekliyordu.Nihayet sıra kendisine geldi ,tabldot tabağını aldı masaya geçti.Masa da kendisinden önce yemeğini almış yemekte olan arkadaşlarına "afiyet olsun" diyerek yemeğe başlamıştı.
Yemekten sonra sıra en çok sevdiği tavşan kanı çaya gelmişti. Kantine geçildi ve çaylar self servis, çayını alan samimi oldukları arkadaşlarıyla masalara geçiyorlardı.Normal çay bardağı yoktu Sanki..Su bardağı ile çayını alan yerine oturuyordu.Ayşe çayı çay gibi kendine özgü ince belli çay bardağı ile içmeyi seviyordu.Aldı çayını masaya geçti.Kendisinden başka dört arkadaş daha vardı.’’merhabalar’’deyip oturdu.Enfes çayını ağır ağır yudumlamaya başlamıştı ki arka masaların birinde bir bağırma ve ayağa fırlayan altı arkadaş , gülüşüyorlardı.Arkadaşlardan biri bağırıyordu acı acı..Nihayet acı haykırış yerini gülümsemeye bıraktı.
- "Serveti kurtardık arkadaşlar, çok şükür sıkıntı yok!.."
Pantolonunu tutmuş hızla lavaboya doğru koşuyordu.Bayan arkadaşlardan biri öyle bir soru sormuştu ki...
"Ne şimdi cüzdanına mı dökülmüştü çay?..Çok mu parası vardı içinde?..
Son çay yudumu Ayşe’nin genzine kaçmıştı.Öksürmeye başlamıştı.Soru soran arkadaş ’’buna da ne oluyor" dercesine yüzüne bakarak sorusuna cevap arıyordu halâ..
’-Dikkatli içsene!..’ dedi. ’
Serveti kurtulmuştu arkadaşın neyse ki..Ayşe ağır adımlarla yerinden kalktı .Boş bardağı ocağa bıraktı.Bahçeye çıktı.’’Allah’ım , hikmetinden sual olunmaz dedi.
Dedi -kodunun cezası Akif’in yanına kâr kalmamıştı.