Sevmek neydi diye başlıyoruz kırıldığımızda
Bir filmin kısacık repliği oluyor
Düşlerimizi ayak altına aldıklarında…
Kimimiz çok seviyor, kimiz sevgiden kaçıyor
Ama sonu hep kaldırımlara düşen
O sessiz hıçkıran çığlıklarımız…
Sonra sorgu melekleri gibi karşımıza çıkıyor
O anda çok mutlu eden ama
Bizi gerçeği görmekten alı koyan yaşantılarımız…
Evet biz bir hata yapıyoruz insan insanı
Kadın erkeği,erkek kadını severken
Kalbe değil bedene hizmet etmeye başlamış bu alem…
İşte bu yüzden duygular hep çıplak
Çiğ düşmüş yaprak gibi titriyor kalbimiz
Bunu da ancak yıkıldığımızda fark ediyoruz…
Fark etmek neden zor,sevmek neden külfet
Arzu neden bekçi gibi bekliyor gözlerimizde
Bedenimiz şehvete hizmet etmeye hazır
Ama bir o kadar korkak ve ürkek!
Kadın vazgeçmiş çıplaklığın utangaçlığından
Erkek vazgeçmiş çıplak kadına zarar gelmesin bakışından…
Bitmişiz…yenilmiş sevgilerin ilahi komedyası!

19-05-2024/22:04 – İlknur köknar