SEMİNERDE ÜÇ AY

• 2 Mayıs 2024 Perşembe 18:53:55

Yaşasın!..Başkentte üç aylık seminer...Misafirhanede yerlerimiz ayrılmış.Üçer kişilik odalarda ağırlanacağız.Anadolunun dört bir yanından arkadaşlarla tanışacağız.Okuyacağız ,aydınlanacağız ve görev yerimize geri döneceğiz.

Odalara kursiyer paylaşımı idarece yapılmış.Yatakhaneler üçer kişilik.Erkek arkadaşlar A blok, bayanlar B blokta kalacak.Yatakhanede her kursiyere bir dolap, bir ranza (yatak-battaniye-nevresim) var.Misafirhaneye gelen kursiyer, resepsiyona uğrayıp kimliğini verip kaydını yaptırıyor.Anahtarını alıp üç kişilik odasına çıkıyor ve arkadaşları gelmiş ise tanışıp eşyalarını yerleştiriyor.Ranzasını seçiyor.

Saat on sekiz gibi misafirhaneye geldim.Heyecan tavan..Başkente geldim.Üç aylık seminer var.Yeni arkadaşlar edineceğim.Sinemaya-tyatroya ve operaya gideceğim..Çok heyecanlıydım.Yatakhanenin anahtarı alınmıştı.Demek ki birlikte kalacağım arkadaşlar gelmiş, yaşasın !...

İki valizle bir kat çıktım ve on bir numaralı odaya yöneldim.Kapıyı çaldım ve içeri girdim .Güler yüzle; -iyi akşamlar ben Emine..dedim ve elimi uzattım.Panik bir halleri olduğunu fark ettim. Yataklarına oturmuş sohbet ediyorlardı ,sohbetlerine devam ettiler.Esyalarımı yerleştirdim. Kantine indim .Daha önceden tanıdığım arkadaşlar vardı.Çay içtik, sohbet ettik.Vaktin nasıl geçtiğini anlayamadık.Bir baktım saat yirmi iki olmuş.Arkadaşlar yol yorgundur belki erken yatarlar diye yatakhaneye çıktım.Kapıyı çaldım ve açıp içeri girdim.Tuhaf bir şekilde kaçamak baktıklarını gördüm.Bir anlam veremedim.Yatmak için hazırlanmıştım ki biri bana" sorum var "dedi.

-Tabi, sorun dedim.Ve soru geldi. Neden gerçek ismini söylemiyorsun?...

Şaşırmıştım..İsmimin Emine olduğunu söyledim .

-Hayır gerçek ismin Cevahir ...dedi biri.Şaşırmıştım.O kadar şaşırmıştım ki.. kimliğimi gösterip ispat etmek aklıma gelmemişti .Saat yirmi dört olmuştu ve yattık.

Sabah saat altıda odalara yapılan ortak yayınla Tarkan’ın ’’ Oynama şıkıdım şıkıdım ’’şarkısıyla uyandık.Arkadaşlar hâlâ bana tuhaf bakıyorlardı.Bir anlam veremedim ama üzerinde de durmadım.Lavabo kısmına geçtim.Yüzümü soğuk suyla yıkadım ve kendime geldim.Tam kapıyı açtım çıkıyordum ki; odanın kapısı çaldı.Kapıyı açtılar, arkadaş odaya girdi ve elini uzattı..

-Cevahir dedi yorgun bir sesle .Ben de şaşırmıştım şimdi..Neydi bu Cevahir hikâyesi?..Akşam beni sorguya çeken arkadaşlar şimdi mahcuptu bana karşı.Yeni gelen arkadaşımız Cevahir Hanım ise üzgün ve şaşkın bir haldeydi.Zira, Yatakhane listesinde ismi onbir no.lu odada yazıyordu.Ama üç kişilik kontenjan dolmuştu.Arkadaş ise sabah geldiği için resepsiyondan oda numarasını söylemişler ve doğru odaya gelmişti.

Şimdi durum anlaşılmıştı.Bu iki kafadar arkadaş aynı ilden geldikleri için aynı odada kalmak istemişler ve idarenin haberi olmadan yerleşmişlerdi.Cevahir Hanımın yerine arkadaş yerleşmiş hem de beni listede gördüğü Cevahir Hanım sanarak , ismimi Emine diye söyleyince asıl ismimi gizlediğimi sanmıştı.Olay anlaşılmıştı.Cevahir arkadaşımız valizleriyle birlikte odadan çıktı ve idareye gitti başka bir odaya verilmesi için.Kısa bir sessizlikten sonra büyük bir kahkaha koptu odada kafadarlarca.Gözlerinden yaşlar akarcasına katıla katıla gülüyorlardı.Tebessümle baktım yüzlerine;

-Yemek haneye kahvaltıya iniyorum,gülmeniz bitince gelin dedim.Hızlı adımlarla aşağı kata indim.

Çok mahçup olmuşlardı.Özür dilemek için yanıma geldiklerinde;

Önce Cevahir Hanım’dan özür dilemelerini söyledim.Zira hatanın büyüğünü ona yapmışlardı.Arkadaş doğru odaya gelmesine rağmen yatağı işgal edilmişti.Bir nevi dışlandığını hissetmişti.

Üç aylık seminer boyunca çok sıkı dostluklar kurulmuştu.Ön yargılar yerle bir olmuştu.