Hayatın içinden

• 22 Nisan 2024 Pazartesi 00:14:50

Spor yaptığım salonda on beş yaşında bir çocuğun gülümseyerek yanıma yaklaşıp "abi sen kaç yaşındasın bizden çok büyüksün sen başka bu sporu yapan yok aramızda neden kitboks yapıyorsun demesi ile
Bir yetişkin arkadaşımın ben kitap okurken neden bu kadar fazla kitap okuyorsun ,kitap okuyacağına sınavlara hazırlansan daha iyi bir konuma yükselsen iyi olmaz mı demesi
Bazen hayatımızda yaptığımız şeyler yapmayanlara çok tuhaf gelir ,çünkü kendi dünyasından seyrederken ona göre hüküm verirler ya da sorgularlar bilmezler ki her insanın dünyaya bakışı hayata bakışı farklıdır.Beden zihnin hizmetçisidir o yüzden nasıl düşünürse insan ve o düşündüğü şey her ne olursa olsun harekete geçmediği sürece bir düşünce olarak kalacaktır. Bu dünyada makam mevki para mülk ve herşeyden daha önemli birşey var oda beden ve ruh sağlığı, kitap okumak ruhuma iyi geliyor ve çok mutlu oluyorum özellikle kütüphane ortamında sanki ikinci evim gibi kütüphaneler, orada ders çalışan gençleri görüyorum onların azmine hayran kalıyor ve çok umutlu oluyorum geleceğimizden , yazılan hiçbir kitap boş yere yazılmamıştır merak ettikçe insan kitaplar,siste ve fırtınada kalsa bile insan kitapların rotası şaşmıyor yol gösteriyor insana . Sağlık konusuna gelirsem insan teknolojik rahatlığa kavuştuğu sürece onun esiri olmaktan kurtulamıyor,ilk önce yürüyüş ile başladım bir gün sabah çok erken saatte kalkıp,şehrin en büyük parkına gidip yürümek istedim ve yürürken bir şey dikkatimi çekti, yaşça benden çok ama çok büyük insanlar erken saatte oraya gelip çok küçük adımlarla yürüyüş yapıyorlardı sonra aklımdan şunlar geçti dedim ki Sinan dünyada yaşamak kadar değerli olan birşey yok bu dünyada bir gün bile fazla yaşabilmek bir çiçeği koklayabilmek, kuş seslerini, güneşin doğuşunu batışını, denizi seyredebilmek vs herşey yaşamak uğruna değer diye düşündüm ve düzenli yürüyüş yapmaya başladım, ayrıca yüzmeyi öğrendim daha önce bildiğimi zannettigim yüzmeyi profesyonel şekilde yüzmeyi öğrendim ve yine sağlığım için kitboks yapmaya başladım çok seviyorum kum torbasıyla kavga etmeyi o yüzden olsa gerek. Asıl diyeceğim şu " ölümün soğuk yüzüne şahit olmayan insan , içinde bulunduğu durumun kıymetini bilemez ve asıl gerçeği anlayamaz bunun eğitimi hiçbir yerde yoktur insan kendisi arar bulur derdi de çareyi de ,ne olursa olsun insanın başına ne gelirse gelsin yaşamak için bir sebebi olmalı veya bulmalı yaşamak insanın en büyük zenginliği ve anın kıymetini bilmek gerekir. Bir canın ve bir de anın zamanın telafisi yok , binlerce insan bir gecede hakkın rahmetine kavuştu ben neler gördüğümü yazacak olsam taşı kayayı ağlatırım ,o yüzden insan şükretmeli sağlığına ve içinde bulunduğu duruma beterin beteri olduğu bir dünya bu dünya.
Kıymetli vaktini ayırıp bu yazımı okuyan herkese canı gönülden teşekkür ediyorum .