çocuk

• 18 Nisan 2024 Perşembe 01:40:46

hani şu giderken kapıya yönelip
eşiğe varmadan önce duraksayıp bir an
kal sesini işitme arzusu gibi değildi o gidiş

kıtaların yer değişmesi kadar ağır
sinsi bir hastalığın tüm bedeni kaplaması kadar eyvahtı

her şey için çok geç olduğu bir vakte uyanmıştı saflığım

öldüğünden bihaber ceset gibiydim
ruhum attaya gitmiş de dönecekmiş gibi bedene

...

sevgiden beslenen bir kalbim vardı o zamanlar
öncesinde kan pompalayan
sonrasında aşk

boşluğa düşüyordum o ara
sanki uçurumun başında yere çakılmamı sabırsızlıkla bekleyen birileri vardı

ve ölmeden evvel ruhum yükselmeliydi kendimce

çünkü insan kendini o halde görmek istemiyor
göstermek istemiyor yarasını

...

kaçtım

saklanıp ara ara bulunduğum yerlere değil
burnunun dibine kaçtım
gözünün önüne
başka kimlikle

...