Yüzoniki

• 9 Nisan 2024 Salı 07:45:46

Zaman zaman ilgilendiğim sohbeti tatlı mı tatlı çocukla sohbet ediyorduk.

Kendisi Adanalı, kardeşim Göksel’in berber komşusu. Geçenlerde tatilden döndüğümde (Doğduğum yere her yıl, senede birkaç gün gidebiliyor ve kendimi tatilden dönmüş gibi hissediyorum. Yavaş yavaş toprak mı çekiyor ne?) her vakit yaptığınca yanıma geldi. Ben sohbetin ortasında "Eee, nasılsın, nasıl geçiyor hayat?" diye talihsiz bir soru sorunca, başladı anlatmaya.

Şimdi çocuk Adanalı olunca, haliyle anılarının tamamı da yemek üzerine oluyor.

Orada şunu yemiş, burada şunu içmiş.

Hani ilk defa Adana’ya giden bir yabancıya Adanalıları nasıl bulduğu sorulunca, o da "Çok ilginçler. Sürekli yiyor ve terliyorlar ama terledikçe daha çok yiyiyorlar." demiş ya, ya da "Nasıl buldunuz güzel Adana’mızı?" diye sorulunca, bu da o hesap.

Benim çocuk da anlattı anlattı ve en sonunda bir lokantada masasına ihtiyar bir adamın oturduğunu ve adamla yaptığı sohbette adamın 112 yaşında olduğunu öğrendiğini söyledi.

"Yok ya hu." dedim "O kadar da değildir, belli ki, seni kandırmış."

"Vallahi İzzet bey, adam tam tamına 112 yaşındaymış." dedi.

Bu kadar emin konuşunca, beni de gereksiz salakça bir merak aldı ve belki de hiç sormamam gereken soruyu sordum.

"Alla allaaaa, peki canım benim, bu 112 yaşındaki adam nasıl görünüyordu, bi anlatsana."

Düşündü düşündü düşündü ve bombayı patlattı.
"Nasıl tarif edeyim şimdi ben İzzet bey, sizin gibi görünüyordu işte!"

O anda sanki o tatlı mı tatlı çocuk gitti, onun yerine nalet, nusubet, malamat biri geldi. (Zaten kardeşim Göksel ’de benim yanımda "Zafer, sen niyetlisin, ben şimdi abimle birşeyler yiyeceğim. Canın çekmesin. Sen git dükkanını aç.)diyerek kibar yollu kovmasına karşın berber Zafer, bir de berber koltuğuna ihtiyaç duyduğunu araya sokuşturdu.

Lan sevgili çocuk "sizin gibi görünüyordu." da ne demek? Canım eşek sıpası, eğil de, yüzüme yakından bir bak. Bir çizgi bilem bulamazsın. İki günlük kirli sakalı bir kenara bırakırsak, "yaşıma göre, bildiğin bebek poposu gibi yüzüm var benim. Cillop cillop!..."diyemedim tabi. Onun yerine, bu mevzudan önce, ısmarlamayı düşündüğüm içli pide ve limonlu soda(!)yı ısmarlamadım, yerine onun için yarım bardak su, kendime de kocaman bir dilim yaş pasta ve kahve siparişimi kardeşim Göksel’e verip, gözlerinin içine bakarak, en sadist halimle yedim. Ohh canıma değsin!

Git beni 112 yaşındaki herife benzet, sonra ben de sana...Teyyy...
Çok istiyorsa, Adana’ya gittiğinde, o mezara girmeyi unutmuş herif ısmarlasın de mi?

Hayır, bir de arkadaşım, sen ne demeye o kadar yaşıyorsun ki? Bütün yaşıtların ölmüş gitmiş, eşin dostun arkadaşın kalmamış. Sonra gidip bir de çocuğun aklını karıştırıyorsun. Tee allaaam ya!

Neyse,
çocuk işte, nereden bilsin 64 nere, 112 nere...

Eve geleli iki saat oldu, halen aynada kendime bakıp, acaba nerem 112lik görünüyor diye kendimi inceliyorum. Vallahi ne yalan söyleyeyim, hani ben kendimi hiç tanımasam ve yolda beni görsem, en fazla 44 derim. Hele karnımı içeri çekip, yanaklarımı ağzımın boşluğunda toplasam ve melül melül baksam, 42!

Bu arada spora devam ediyorum ve karın bölgemdeki fazlalıklarım için de toparlayıcı atlet giyiyorum. Ne için?Yaşıtlarımdan genç görüneyim diye, kimse kusura bakmasın arkadaş. Bir de rica edeceğim, şimdi fotoğrafa bakınca, ister istemez "Vayy be, analar ne aslanlar doğuruyor...Bu adam yıllar önce de aynı böyleydi...Bir insan hiç mi yaşlanmaz...Acaba yüzü botoks mu..." diye iç geçirebilirsiniz. Lütfen "maşallah" deyin, sonra çok nazar falan değiyor, baş edemiyorum.

Mesela, aylardır göbeğimi eriteyim diye yaptığım hareketi nasıl yanlış yapmışsam, göbeğim yerine sırtım erimiş.

Neden?
Neden olacak, nazar işte.

Hadi, oyalamayın beni.
Daha şu nalet, nusubet, malamat çocuğu arka arkaya kapalı numarayla arayıp "112 senin babandır." deyip kapatacağım.

Nıhahhaahaha...
#Yaşasın kötülük!
Gürsel Özkan 06/04/2024 Bardakçılar Dağ Kaplıcası Çanakkale Çan’da