“Biz” denen bir tarafın içinde yer aldığında “ben” diyemediğin anlar olabilir, evet olabilir oluyor
Ben ben ben diye bir araya geldiğin taraf ise “biz”
Olmaktan çok uzak bir durum. O zaman olan şey,
“Diğerleri” oluyor zira kendi içlerinde zıtlıkları ile taraf ve yön duygusu olmayan bu güruhların ortak idealleri değil bir an önce yok edilmesi gereken ortak düşmanları söz konusu oluyor. Bir yerde ne oldukları konusunda kafa karışıklığına düşmüşseniz en hızlı çıkış tüyosu onların ana temayı gizledikleri kulpları irdeleyin. Mesela hiç bir zaman mertçe doğrudan silah doğrultmaz ve savaşmazlar sürekli taciz ve yıpratma geri çekilme ve durumun demagojisi içinde suni
gündemler ile zayıflatmak üzere bir yaşam sürdürürler.
Örneğin alenen ırkçılık yapıp her türlü nobranlığı kendilerine hak bilenler bu durumu ezilmenin karşısında var oluşa dair onurlu bir mücadele adı ile süslerler; kulp olarak barış ve insanlık yeterince stres alan bir tümce olur ilginç bir şekilde bu söylem kabul görebiliyor
Bir başla örnekte ise alenen müslümandan nefret ettiğini tiksindiğini bugün dahi olsa söyleyemez ama onun için sağlam bir kulp buluyor siyasal islamcı demek söylemleri için sihirli bir kurtuluş reçetesi oluyor.
Öznenin kendisiyle yüzleşmek cesareti bulamayanların mutlaka maksatlarını gölgeleyen takıntılı objeleri oluyor bu kimi zaman bir aksesuar kimi zaman bir tüketim alışkanlığı üzerinden oluyor
Ne yazık ki
Konu yeterince uzun hal-i pürmelalimizi özetleyen tek bir cümle yeterlidir “ öz vatanında öz parya”
S(y)N