BİR AHIN KAÇ TÜRLÜSÜ MÜMKÜN?

• 8 Nisan 2024 Pazartesi 00:50:46

Öneri; Ruhumdaki saklı yaraların süslü cümleleri bu parça ile daha bir anlaşılır; Wings For Louise/ Douce Anarchie
Sevgiyle kalın...

Yeryüzünde baki bir mutluluk veya ruhu sükûna erdiren sonsuz bir huzur mümkün mü? Bir kitaba başlarken ki heyecan, sevdiğine kavuşmanın sıcaklığı, güneşin parıldayan ışıklarında çoğalan umutlar sonsuz olsun isterdim… Hür ve baki… Baktıkça çoğalan ve sanki tebessümler dağıtan…

Bileklerimize dizili geçmişin acılarını söküp atmak, tavana asılı özlemlerimizi tek nefeste yakmak, kuruyan hayallerimize birkaç damla umut dağıtmak yalnızca berrak bir hayal mi? Bir sesin gür tonunda, bir yüzün eskimeyen bakışında, bir çift gözün güven aşılayan susuşunda mümkündü bence… Kayıplar kaderde yeşermese bile…

Zihnimizden özgürleşebildiğimiz kaç an var sahi? Uykuya sığınmak, rüzgara doğru bağırmak, saçlarını dağıtmak veyahut kazıtmak hangisi? Kördüğümü kısa bir ipten sallanan incecik boyunların kaçtığı yer neresiydi? Ve bunun hesabını verecek olanlar en son hangi kahkahasını nerede atıyordu? Bir ahın incecik sesinde boğulacağınız günü resmetmek isterdim bayım beyaz bir tuval üzerine, ancak boyalarım rengarenk benim…

Siz bir güne hapsoldunuz mu hiç? Yıllarca aynı günde yaşamayı, kalbinizin cereyan eden odalarına hapsedip defalarca yeniden yaşamayı deneyimlediniz mi hiç? Aynı cümleleri aynı kişilere hayalen bambaşka günlerde haykırmak… Çoğu zaman gözyaşı ile bazen de susup sessizce... Bir ahı yüreğinde taşımak, nereye gidersen git hırka misali giyip asla çıkaramamak… Bir ahın kine dönüştüğünü gördünüz mü hiç ?Gözlerde kızıl bir gölge bırakır önce sonra soluk bir siyaha dönüşür. Her nefes alışverişte siz bilmeseniz de büyür içinizde. Tebessümlerinize karışır acı acı inler her gülüşünüzde… Unuttum sanırsınız ancak bitmez ahın gölgesinde bekleyen kininiz… Sanki gülüşünüzün peşinden gözyaşı, kavuşmanın yerine ayrılıklar olsun diye bekler tetikte…

Çağırsam kaçınız duyar sesimi?
Nefesim yetişemez sizin diyarınıza…
Çalsam bildiğim tüm kapıları hanginiz aralar göz ucuyla?
Sorular size değil kendime bilhassa.
Kırılıp kaldı yüreğim cevaplarda,
Davet istemem zira yolcuyum bilmediğim diyarlara…

Mutsuzluk sanki bir mühür vurulmuş alınlara…
Mutlu olanların ise yarım kalmaya müsait yarınları..
Ve de her mutluluğun ortasında gizli bir acı…
Eklenmiş bugünlerin satır aralarına,
Tutmuş nefesini saklanıyor sanki…

Düşünceler uğulduyor saatlerin tıkırtısında, beliren düşler sürüklüyor bedenleri, zamanın mutlak akışında duruyor nefesler, kırılıyor bir vazo ve susuyor herkes… Sorular yükseliyor göğüs kafesinden sessizliği yırtarcasına… Bir kalemin kağıda susayışı gibi soruların cevapları arayan perişan hali… Ve anlamı tazeleyen fikirlere, beyaz bir lale sunuyor soruların zarafeti… Ölmeyi becerebilecek bedenlerin baki kalmayı arzulayan ruhlarının sualleri…

Anladım ki yaratılan her şey belli bir ölçüde yarım kalmak için sanki…
Mutlak tam olmak ise sırlı bir yerde saklı belki…
Adil hükmün kıyılarına sığınmak mümkün neyse ki .
Kalbin müşfik zarafeti sarsın sizi…
Kirli bir deniz gibidir kinin kokusu, ahın çığlıklarıyla dalgalanan… Bırakalım o da yarım kalsın, kinimiz, ahımızın varisi... Seyir tepesine çıkarız belki şimdi. Gün batımında ağlamayı değil keşfi seçelim hadi…Bir ruhun izlerini, bir kalbin sır dolu hislerini, bir bedenin gülümseyen yüzünde kendini, güzel kokan bir çiçeği veyahut sohbetin en sıcak yerini…Tüm bunları keşfederken bir papatya yakalar ise sizi; ‘Kin tutmak nedir’ diye sorun ona, zira kırmaz cevaplar sizi…

ZEYNEP SENA DOĞANTEKİN