Canım annem benim, bir taneciğim, bir tanem. Benim bir tanem olduğu gibi bütün herkesin de bir tanesidir annesi, bütün anneler bir tanedir.
Evet anneler herkesin annesi bir tanedir. Çünkü hiç kimsenin ikinci bir annesinin olması için şansı yoktur. Anneler tektir. Anneler bir melektir.
Neden böyle yazdım, çünkü bazıları inanışları gereği mi? İşine öyle geldiği için mi? Yoksa bir köle, bir menfaat, bir gelir sağlamak için mi? Bilemiyorum, kadını, kadınları şeytan ilan ederler. Nedendir bilemiyorum dişilerin şeytan olduğu erkekleri yoldan çıkardığı, kötü yollara sürüklediğine inanır, anlatır söyler dururlar.
Herkesin de bildiği gibi bir zamanlar kız çocuklarının diri diri gömüldüğünü okuduk, duyduk anlatılanları dinledik biliyoruz.
Oysa anneler bir melektir, herkesin bir tanesi böyle olunca bütün anneler bütün kadınlar bir tanedir. Bütün kadınlar melektir annedir. Benim düşünceme, yaşadıklarıma, karşılaştıklarıma ve gördüklerime göre kadınlar hemen hemen hepsi güzel sözlere, güzel davranışlara kendilerine karşı ilgi alaka gösterilmeleri karşısında hemen kanan karşısındakinin süslü okşayıcı sözlerine kötülük düşünmeden inanıveren kanan aldanan saf temiz duygulu hassas güzel gönüllüdürler. Fakat şeytan, aldanan, kanan, kandırılan değil, şeytan dediğimiz kandıran, aldatan iyi şeyler düşünmeyen, kötülük yapmaya, fenalık etmeye yönlendirendir. Hangi kadın çocuklarını veya kocasını kötülüğe fenalığa iter hakkında yanlış şeyler düşüne bilir. Anne bir tanedir.

Bir gül ağacı düşünün dallanmış budaklanmış filiz vermiş filizlerinden tomurcuklanmış, tomurcuğa durmuş serpilmiş. Birisi gelir koparıverir. Canı var mı? Canı yanar mı? Acı duyar mı ? Düşünmez. Aklına bile getirmez. Onun için bir şey ifade etmez ki! O tomurcuğu neden kopardığını dahi bilmez. Fakat gül ağacı için öyle mi? Canı yanar, ağrısı içine oturur, belki de ağlar. Ağaç kurumaz(ölmez) ama tomurcuğun koptuğu dalda izi kalır, o kopan yerden sürgün yapamaz, tomurcuğa duramaz.
Şimdi gül ağacını dallanmış, filiz vermiş tomurcuğa durmuş, tomurcuğun gonca olmuşken dalından koparıldığını düşünün canının yandığını, goncaya durmuş dalda birçok tomurcuk da kaybeder canını; düşünebilir misiniz o acıyı, o feryadı duyabilir misiniz? Goncanın kopan yerinden akan göz yaşlarını görebilirsiniz.
Hele birde Tomurcuğa kalkmış goncaya durmuş gül olup açmış birisi gelip koparmış, düşünebilir misin gülün canının nasıl yandığını, tahmin edebilir misin gülün acısını? İçler acısı...

Anne bir tanedir .Anneler bir melektir.
Bir kadın evli eşiyle karar vermişler çocuk sahibi olacaklar, hamile kalmış, aynı gül ağacının tomurcuğa kalktığı gibi, kadında bebeğe durmuş. Doğuma az bir zaman kala sebebi belli ya da belirsiz, birisinin aynı dalında tomurcuğu nedensiz, niçin siz kopardığı gibi, anne bebeğini kaybeder. Canı yanar ağlar üzülür geçmez mi? Geçer. Unutamaz mı? Unutur, yara ne kadar kapansa da izi kalır iç çeker üzülür.

Bebeğini belirli bir süre bakıp besleyip, aynı gülün gonca halinde koparıldığı gibi bebeğini kaybetmesi, daha dayanılmazı ise besle büyüt yedir içir okula gönder yetiştir delikanlılık çağına getir, yuva kurduğunu gör evlendir... Kendisinin kış mevsimini yaşayacağı bir daha tomurcuğa duramayacağı, çocuğunu ilk baharından yazını yaşayacağı zamanda kaybetmesi, aynı niçin ini nedenini bilmeden tomurcuğun, goncanın gülün dalından koparıldığı gibi...

Gül ağacı kışın nasıl tomurcuğa kalkmaz, goncaya durmaz gül açmaz ise, kadın belirli yaştan sonra hamile kalamaz bebek doğuramaz çocuğunu büyütemez.
Kadın acısıyla, içi kan ağlayarak yaşar. Hatıralarıyla, fotoğraflarıyla avunur hiç unutamaz. Çünkü artık o ANNE dir.
Her kadın bir Anne, her Anne bir kadındır.
Demem odur ki!
"Her gül ağacı bir Kadın, her kadın bir Anne" dir.


-----------------------------------saygı ve sevgilerimle...
--------------(pitik)...