Demokrasi Ve İstişare

• 20 Şubat 2024 Salı 22:09:17

Son yüz yılda dünyanın önemini kavradığı ve adına parlamenter sistem dediği rejimin arapça karşılığı istişare dir.
İstişare sözde değil özde olmalıdır.
Parti disiplini, lidere sadakat ile değil en doğru ve isabetli karar almanın yoludur.
Hakkın hakkı âli tutulduğu rejimin adıdır.
İslamiyet; toplumun refah ve mutluluğu için bundan bin dörtyüz yıl evvel istişare ile devleti yönetme gerekliliğini ortaya koymuştur.
Danışma manasına gelen istişare dinimizce sünnettir.
Peygamber sallallahu aleyhi ve Sellem, ibadetler ve vahyin dışından tüm işleri istişare ile yapardı.
Karar vermeden önce işin ehli sahabesini toplar, onlarla istişare eder en isabetli karara uyar ve uygular di.
Uhud harbinde gençlerin görüşüne, hendek gavzasinda Selman’i Fars’inin görüşü doğrultusunda karar alınmış ve uygulanmıştır.
Hz Ömer "Yolda çıkar veya yanlışlık yaparsam nasıl davranırsa?" Sorusunu sorduğunda "seni kılıcimiz ile düzeltiriz" cevabı alınca Allah’a hamd etmiştir.
Etkili ve yetkili istisarenin önemini en iyi biçimde göstermiştir.
Daha isabetli karar alma ve yanılma payını minimize etmenin yolu istişarede geçer.
İstişare ile ilgili yüce Allah Kur’an’da Şura ismi ile bir süre nazil ve 38 ayette mealen:
"Onlar, Rablerinin davetine icabet ederler ve namaz kılarlar. Onların işleri, aralarında istişare iledir kendilerine verdiğimiz rıktan da harcarlar."
İstişare olmadığı zaman "ben" duygusu ortaya çıkar.
Kendisini tek otoriter kabul eden kişi hatalar yapmaya başlar.
Kendini mükemmel ve kusursuz gördüğü için yapılan yanlışları da başkasına yükler.
Hırçın olur, güç bende der ve bu gücü baskı unsuru olarak kullanmaya başlar.
Kendine ve çevresinde bulunanlara zarar verir.
Arkasından beddua eksik olmaz.
İslamiyet tek kişi yerine çoğulu, ben yerine bizi demeyi uygun görür.
Allah tektir ve en büyüktür. Onun eşi ve benzeri yoktur.
Ol der olu verir.
Ortağı, tanıştığı ve fikir edindiği hiç kimse yoktu.
Benlik duygusu insanı şirk’e hatta küfre kadar da götürebilir.
Dünya geçici ve bizlerde faniyiz.
Her canlı gibi günü geldiğinde bizde ölümü tadacak amellimiz ile başbaşa kalacağız.
Saltanat elden gidecek, malimizin da bize faydası olmayacaktır.
Elimizdeki gücü adalet ile kullanma ve yapacağımız işlerde de istişare ile yapma yoluna gidelim.