BASKICI REJİM

Hayat hep mücadele ile geçti.
Kendimi yenmek için mücadele ettim öncelikle.

Daha bu mücadeleye adımımı atar atmaz baskılandım.

Kız çocuğu okumaz, kız çocuğu konuşmaz, kız çocuğu gülmez, kız çocuğu bakmaz, kız çocuğu gezmez...
Yasaklar dünyasına hapsoldum.

Zar zor bir kapı araladım.Okudum.

Ancak hayatın anlamını okuyamadım.
Okuduğum sadece meslek edinme bilgisiydi.
Öğretmen oldum ama hayatın cahiliydim.

Daha öğretmenliğin ilk günlerinde evlendim ne olduğunu anlamadan.

Bu kez daha farklı baskı ve yasaklar çemberine sokuldum.

Ben hayatın şok cihazına maruz kalıyordum.
Üst üste sürekli şoka maruz kalıyordum.

Nefes alamıyordum. Azıcık nefes almaya kalkışsam, karşıdakiler beni daha büyük şoka maruz bırakıyorlardı.

Modern kölelik zincirini takmışlardı yüreğime.

Ev ile okul arasında gidip geliyordum.

Para yok, huzur yok, mutluluk hiç yok.

Sahi mutluluk nedir?

Konuşmak yok!
Sürekli emirler veriliyor ve robot gibi çalıştırılıyordum.

Karşı gelmek yok!

Hor görme, aşağılama,dayak ve emirler...

Allah’ ım suçum günahım neydi?

Boğuluyordum.

Beni neden yarattın Allah’ ım!

Zorla hamile bırakılıyor, sülalesine hizmetçi oluyordum.

Evin içinde durum böyleydi.

Ama okula gidince biraz kendime geliyor yüzüme maskemi takıp rolüme bürünüyordum.

Kaç kez başarısız intihar girişimi!

Kaç kez pişmanlık!
Kaç kez hayata zorunlu bağlanış!

"Hayat her şeye rağmen güzel "diyebilmek!
Başarmak!

Çok özverili bir hayat!

Başardım!

Neyi mi başardım?

Sabrederek karşıdakileri yola getirmeyi başardım.

Onlara gerçek insanlık nedir? Onu öğretmeyi başardım

Paranın önemsiz bir gereç olduğunu anlatmayı başardım.


Ama siz siz olun ana babalar!
Sakın ha kızınızın gözünü açmayın!
Baskıyla büyütün!.
Büyütün ki iyi köle olabilsinler!

Büyütün ki her çırpındıklarında el kapısı kafasını daha iyi ezsin!

Yoksa baskıcı ve diktacı rejim ne işe yarar?

16. 02.2024
Tülay Sarıcabağlı Şimşek