Ölü sohbetleri 104

• 15 Şubat 2024 Perşembe 18:15:15

Şükrü efendi:erdem neyi anlatır sana,buzağıyı mı sevindirmek! gülünç kalmaz mı sana bir hayvanın otlarken ki duygusunu Allah’tan bilip onu otlatabilme vesilesi olma bilinci vereni de anmak ve anabilme gayreti içine girmek.
Yunus efendi:hayvanlar ne hükümdedir orada
Mehmet efendi:bir yol var ki söylüyoruz,ne hükümle oldugunu bize biri anlatıyor zaten,zerre miskal yer kaplamıyor burada ...
Şükrü efendi:daha nasıl olsun ayrıntılar,bir yere gidince elmasını al ,bir yerde durunca almasını öğren,
Mehmet efendi:en sert elmasını da göstersin mi?
Bir yerde hayvanlar inci gibi hayıra mübarek kalırken
Bir yerde olmaması insan fikrine yazık değil mi?
Yunus efendi:hayvanları dilsiz bir dünyada yaratan,onları beslemek için insanlar yaratan bir Allah mevcuttur
Nasıl olur da dilsiz bir mecal hayra aracı olmasın
Karınları doyurmak için senden diliyle insan gibi ses çıkaramıyorsa bir de
Şükrü efendi:birine danıştım,söz benim ise benim olsun;ama söz seninse senin olsun,söz bendeyken de senindir sen de olan söz benimse peki benim olmaz mı?
Mehmet efendi:mum etrafında duman da verir gölge de yayar
Sen mumu yanlış yerinden tutarsan üstündeki yağ üzerine damlar...
Yunus efendi:hayvanlar ne hükümde kalmalı peki diyelim yerinde söz ise
Şükrü efendi:bir yol bulunur elbet;ama hayvan insanı nefsinde boğarken hiç nefsinde kamçılanmadan sulh olmaz mı?
Yunus efendi:aşkta insan naçar kendinden ağlayanlar görmezse nasıl kurtulur hayvanlıktan,
Şükrü efendi:benim dünyam sana ziyandır,sana vurulan kalp de bana vurulurken ölür gider...

Gezgin imgeler...