- 218 Okunma
- 1 Yorum
- 2 Beğeni
Geçen Gün Kendime Bir Kızdım
Öyle aynada saçlarımı tararken kendime bir kızdım... Aynada öyle bana bir bakıyordu... Döndüm ’’Ne bakıyorsun öyle ulan?’’ dedim kendime... O da bana aynı şeyi söyledi ’’Ne bakıyorsun öyle ulan.’’ Saçlarımı tarayıp, yüzümü yıkayıp çıkacaktım oysa. Bana öyle manalı manalı bakıp bağırıp çağırmasına gerek yoktu, aynadaki kendimin, kendim olan kendimin...
Ayrılamıyordum aynanın başından. Kendim kendime ’’Ooooooh yan gel Osman.’’ Yan geliyorum ama adım Osman değil ki Ahmet... Ne o aynadaki ben bana seslenirken birden şaşırmış mıydı yoksa? Yok canım ne şaşırması ben kendim kendime ’’Oooh yan gel Osman.’’ dediğim için zaten aynada bana aynısını söylemişti... Hayır göbek adım filanda Osman değildi ki... Osman da nereden çıkmıştı...
Masalda ki gibi mi konuşsaydım aynanın karşısında ’’Ayna ayna söyle bana bu dünyada en akıllı kim, en saf kim, en zor geçinen kim, en kolay bolluk içinde olan kim, en mutlu kim en mutsuz kim, hadi durma söyle de sende kurtul bende kurtulayım.’’ Bu soruların hepsinin cevabı belliydi işte, onların hepsi hem bendim hem de ben değildim... Bu nasıl cevap yahu! Hiç hoşuma gitmedi...
En iyisi aynanın karşısında şarkı söylemek. Gireyim bakayım bir Türk Sanat Müziği parçası, nasılsa aynada benim ile beraber söyleyecek. Söylememesi diye bir durum yok. Benim sesim ne kadar çok çıkarsa onun sesi de o kadar çok, hatta benden bile fazla çıkacaktır... Hay Allah! ’’Ulan benim karga gibi sesim var zaten, ayna ayna bakıyorum senin sesinde beni aratmıyor karga seslilikte.’’
Bu arada saate bakarım. Uf ki uffff! Bir hayli zaman geçmiş aynanın karşısında. Eninde sonunda Narcissus gibi aynada kendime aşık olup da donup kalmayayım. Bir hayli zaman sonrada yakınlarım beni ayna karşısında donmuş halde bulsunlar... ’’Bak aynacık, ayna kardeş, ayna dost, ayna bilader, ayna zibidisi, bu böyle olmayacak. Sen şimdi ben sana baktıkça kendimi bir şey zannettiriyorsun ya bana, yapma bunu yapma.’’
Hızla çıktım banyodan, saçlarımı bile biraz ellerimle düzeltip, direk üstümü giyinmeye, elbiselerimi giymeye başladım. Ne bu yahu ayna ile muhabbet. Bir daha iki dakikayı geçirirsem ne olayım. Hayır anlamıyorum, anlamakta gerçekten zorlanıyorum bayağı, bu kadınlar nasıl bu ayna ile sıkı fıkı oluyorlar bir türlü aklım almıyor.
YORUMLAR
:)) tebessümle okuyordum ki muhteşem yazıyı çaaaaat şangır da şungur diye bir ses geldi birden o ne gürültüydü be ya..Bir de ne göreyim kadınlara son cümle ile attığınız taş aynayı kırmasın mı?Oldu mu şimdi Üstad ? Yakışıklılığınız ile çatlatamadığınız aynayı kadınlara attığınız taş ile kırmak?.Hemen lavabonun kapısına bir uyarı iliştirin lütfen.Aynanın karşısına elde taş ile geçmek yasaktır.".
Üstadı selamlıyorum.Sağlıcakla.Saygıyla.
neneh. tarafından 28.1.2024 08:20:09 zamanında düzenlenmiştir.