SEVMENİN MÜSLÜMCESİ
Şans kapıyı bir kez çalar, açtınsa açtın zaten.Zamanında açmaz isen görüntü vermez anten.
Sonra;
Şarkılar hep arabesktir elde mikrofon Müslüm..Baba derler kendisine şarkıyla verir islim..Çoğu kimse aşk denince izdırap sanır kaçar.Ya sonra ?..
Son pişmanlık kol yanda ,yürek naçar.Bu yol nereye gider?..
Ahlar, oflar birleşir dökülür de porteye..Birer şarkıya döner al renk verir portreye.
"Allah’ın gücüne gider mi bilmem, verdiği bu candan ben bıktım usta" der Müslüm.
Ve akebinde;
Affet beni akşamüstü
Gölgem uzarken
Öğleden sonra affet
Ne zaman istersen
der, alkışlar eşliğinde yürür kulise gider.Af çıkarsa yarına, kan gelir damarına.Gözleri ışıldar .Beste yapar yarine.
Bu nasıl bir sevda, bu nasıl bir aşk? Bir bilebilsen ah, bir bilebilsen..
Biz bilemeyiz tabi..Beste kendilerine ait.Biz sadece iyi bir dinleyici.Tempo tutar arada yaparız düet.Ve dua ederiz; Allah’ım yürekten sevenlere yardım et!..
Konser son şarkısı..
Umrumda değil yaşamak ölmek
Canımdan geçerim senden vazgeçmem
Umrumda değil yaşamak ölmek
Canımdan geçerim senden vazgeçmem…
Eveeeet...Siz siz olun sevdiğinizden vazgeçmeyin.Sevgi kutsaldır.Aynı frekansı bir daha yakalayamazsınız.
YORUMLAR
Değerli üstat; bir büyük gençlik Müslüm babayla büyüdü…
Kalbimizde aşk
Kolumuzda jilet yarası.
Ölümüne yakın ve ölümünden sonra yapılan araştırmalar gösterdi ki, o dünya standartlarında çok büyük bir sanatcıydı.
Anısı önünde saygıyla..
Bazı şanslar kapıyı gerçekten bir kez çalar. Kaçtı mı bir daha yerine konulamıyor gidenler. Galiba kapıyı açık bırakmak en garantisi.
Güzel bir yazıydı. Kaleminize, yüreğinize sağlık.
Teşekkürlerimle….