Kelimelerin Gücü

• 24 Ocak 2024 Çarşamba 20:58:24

Bizlere kanat takıp göklere çıkartan yahut hayatımızı berbat eden, karartan iki cümleden ibaretiz.
“Seni çok seviyorum” ve “Hoşça kal kendine iyi bak”
Bu iki kelime, arada söylenen diğer tüm kelimeleri siler. Çünkü biri başlangıcı biri bitişi işaret ediyor.
İnsan doğuştan sevgiye aç doğar, sevgi ihtiyacını hayatındaki insanlardan ve onların hissettirdiklerinden alarak büyür. Hep meyli vardır sevmeye, sevilmeye.
Âşık olduğunda zambaklar açar gönlünde, gözlerinde, tüm bedeninde. Kelebekler uçuşur ruhunda, asla bitmeyecek zanneder bu duyguyu.
Sevgiyle bir araya gelen çiftler birbirinin gözüne baktığında ateşe düşer ve yanar. Insan kendini çiftinde tamamlarken sevdiğinin yarım kalan nesi varsa o eksik yanını da doldurur.
Aşk mantık dışıdır, o ateş kalbe düşünce mantık ve benlik gider. Aşk gelince güç gelir, aşkla güçlüdür insan. Aşk kızartır, utandırır, terletir. Aşka yüreğe düşünce anlar bunu insan. Sevdiğinin yüzüne bakınca, sesini duyunca bile doyar.
Ekmekten aştan kesilir sevdalı olan.
Aşksız bir hayat yavandır, boşluktur, soğuktur. Aşksız ve sevgisiz yapılan evlilikler açtır ihtirasın ve sevginin sofrasına. Aşk koşulsuzdur, onu iyisiyle, kötüsüyle kabul etmektir. Aşk ateşten gömlektir, giyen herkesi yakar. Âşık olmak cesurların işidir, diri diri ölmeyi göze almaktır aslında.
Gerçek Aşk’ta rol olmaz, beklenti olmaz, koşul olmaz mantık olmaz. Akıl ile yürek ayrı şey diyorsa da bilin ki o işte bir yanlışlık vardır. Çıkılan yol yanlıştır ve eninde sonunda düşeriz. Yanımızda, yüreğimizde duran insan, arkamızda kalmaya mahkûm olur.
Bir gün aşk biter, söz biter, köz biter, bahtınıza kara bir ayrılık düşer. Bir kelimedir artık sizin nasibinize düşen.

“Hoşça kal, kendine iyi bak!”

Ayrılık kapıya dayanınca ıskalamaz acılar, yüreği onikiden vurur. Geriye buz gibi zemherilerin yükü kalır yalnız omuzlarınızda. Vedalar soğuktur, dondurucudur, acıdır. Gözlüğünüze damlayan gözyaşıdır. Yüreğinizin lime lime edilmesi, ruhunuzun çarmıha canlı gerilmesinin adıdır “Kendine iyi bak” cümlesi. Dipsiz bir kuyunun içinde gömüldüğünü hisseder insan, zaman umutsuzca kayıp gider avuçlarımızdan. Hissettiğiniz, düşlediğiniz her şeyi bitiren, sizi uçurumdan iten, süründüren bir kelimedir sadece.
Bu cümle bizlerin kalabalıklardan kaçışı, kendi içimizdeki yalnızlık göçünün başlangıcıdır.
Ziftin peki gecelerin, uykusuz sabahların, hastalıkların, bazen kesilen bileklerin müsebbibidir vedalar. İnsan bu cümle ile âşık olup uçtuğu gökten, gerçekliğin zeminine baş aşağı çakılır, ayrılıklar acıtır, âşık yetim ve öksüz kalır. İnsan ölmez ama canlı ceset gibi sürünür. Aynalara küser, saçları tutam tutam dökülür. Unutmak istese izi kalır, unuttum dese hatırası ve acısı en derinde baki kalır.
Sonra kendi sessizliğimizde onun sesini dinler dururuz.
Kimsenin sohbeti tat vermez olur. Ölesiye affetmek istersin bazen, kırılan onurun ve gururun el vermez. İçli içli bakarsın geriden el gibi birlikte yaşadıklarınıza. Şiirlerin hüzün, gecelerin sis, geleceğin yalnızlık, anıların sancı dolar.
Kimi aşklar bitince nefrete dönüşür, kimisi yeniden doğar, büyür ve sizinle birlikte ölür!
Hiç bitmeyecektir.
Sevginiz hak edilmiş mi edilmemiş mi diye düşünmeden değmeyecek birini bile, sırf aşkın hatırıyla hatırlarsınız.
Kişi önemli değildir artık, sadece hisse takılı kaldığınızı anlarsınız zaman içinde.
Bunları yaşayarak ve kanayarak tecrübe ettim ben de çoğu insan gibi. Bu kadar büyüktür ve güzeldir. Gelişler müjdeli, gidişler ölümcüldür.
İşte bu sebeple güçlüdür, “Merhaba ve hoşça kal”
Yıllar sonra geçiyor acısı fakat herkeste olduğu gibi yürekte derin izler kalıyor maalesef!
Kimi acı, kimi tatlı...
Elinden geleni yap, ancak her şeyin sonucunu kontrol edemezsin. İnsanları anlamak ve büyümek için sevgiyle dinlemeye devam et.
Asla pes etme!
Herkesin kendi sorunlarıyla uğraştığını unutma. Bir çiçek dik ve onu büyüt. Sadece kendi için sev ve sabırla onun açacağı günü bekle. Sabrını kaybetme. İhtiyaç sahiplerinin, çocukların, hayvanların minnet dolu gözlerinden kendini gözlemle. Düşersen, yardım edecek bir el her zaman olacaktır.

Acı, hasret, hüzün, sevinç hepimiz içindir. Merhametten asla vazgeçme.

Yorgun Diriliş/ Deneme
Esma Bolat