DOSTLUĞA DAİR....

• 17 Ocak 2024 Çarşamba 19:27:19

DOSTLUĞA DAİR…

Yanlızlığa dayanırım da, bir başınalığa asla.
Yaşlanmak hoş değil duvarlara baka baka,
Bir dost göz arayışıyla, saat tıkırtısıyla…
Korkmam, geçinip gideriz biz mutlulukla,
Ama "Günün aydın, akşamın iyi olsun" diyen biri olmalı…
Bir telefon sesi çalmalı ara sıra da olsa kulağımda,
Yoksa, zor değil, hiç zor değil, demli çayı bardakta,
Karıştırıp bir başına yudumlamak doyasıya…
Ama "Çaya kaç şeker alırsın?" diye bir ses sormalı ya ara sıra…(Can Yücel)

Bir dostu olmalı insanın,ekmek gibi,su gibi,hava gibi ruhumuzu besleyen…Her ihtiyaç duyduğumuzda yanıbaşımızda bize bakan bir çift göz,bir çift kulak olmalı bizi dinleyen…
Bizi karşılıksız seven,iyi günümüzü de,kötü günümüzü de paylaştığımız dostlar biriktirelim etrafımızda.Bizimle olmasa da varlığını her an yanımızda hissettiğimiz,karanlıklarda kaybolduğumuzda bizi aydınlıklarda bekleyen bir tatlı söz bir gülüş biriktirelim.Doyasıya sevelim,sevdikçe sevilelim,anlayalım anlatalım,her anı paylaşalım,karşılıksız ve çıkarsız gönülden bağlanalım,birlikte ağlayalım birlikte gülelim,yeri geldiğinde bir ekmeği bölüşelim,kırılalım küselim,kavgamızı da edelim ama yeri gelsin kavgaya da gidelim…
O kadar kolay ki kalabalıklar yaratmak,sahte bakışlar,sahte gülüşler ve sahte sözlerle donatmak dünyamızı.Hayatımızı yalanlarla,yalancı arkadaşlarla sarıp sarmalamak o kadar kolay ki…Zor olan dostluğu yakalamaktır bu dünyada…Kolay değildir dost edinmek,sevgi ister,emek ister,güven ister,fedakarlık,dürüstlük ve saygı ister,anlayış ister hoşgörü ister,karakter ister ve en önemlisi zaman ister…Öyle kolay değildir dost olanı tanımak ve anlamak,paylaşmak her anı çıkarsızca ve candan…Yeri geldiğinde seni hayata bağlayan,iki yürek arasında olan ama çok az kişiye yakışan…
Bu kadar zor mu şu an?Sevmek,sevilmek ve dost edinmek,var olan dostluklarımızı koruyabilmek,bir ekmeği paylaşabilmek,anlayabilmek ve anlatabilmek,sıradan şeylere birlikte gülebilmek,bir yarayı sarabilmek…Her şeyin yalan olduğu,menfaat üzerine kurulduğu bir dünyadayız sanki.Kalabalıklar içinde yalnızlığı yaşıyoruz.Ne bir dost bulmak ne de bir arkadaşı anlamak mümkün…Hiçbir şeyin kalmadığı gibi dostlukların ve arkadaşlıkların da tadı yok bu ara…Ne kadar yalnızlaştık,yalnızlaştırıldık ve anlamsızlaştı herşey…Sevmeye korkar,sevilmeye tahammül edemez hale geldik..Herkes birbirinden kaçar oldu şu sıra…Tatlı bir sohbet eşliğinde,bir fincan kahveyi birlikte yudumlayabildiğimiz insanların sayısı ne kadar da azaldı…Sohbetlerin bile anlamı yok,konusu saçma,önceliklerimiz ne kadar da anlamsız ve sıradan…
Bu kadar mı sevdik yalnızlığı da,duvarlar ördük etrafımıza…
‘’Ey insan!Yalnızlıktan şikayet etme sakın…Öyle bir dostun var ki; şah damarından da yakın…’’ (Şems-i Tebrizi)

Figen AKKARTAL
Mali Müşavir