KUDDUSİ, Tarik-ul Kur’an Tefsiri
Adiyat; 6. 7. Ayetler

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ (7)

6- İnsan, rabbine karşı pek nankördür.
7- Şüphesiz buna kendisi de şahittir.

6-İnsan, rabbine karşı pek nankördür.
Bu, yeminin cevabıdır. Yani insan nimete karşı nankörlük edecek bir karaktere sahiptir. İbn Abbas (ra): "Nankör" Allah’ın nimetlerini çokça inkar eden kimse demektir.
Nimeti görüpte, nimeti vereni görmeyen kimse,
الكنود: «هُوَ الْكُفُورُ الَّذِي يَعُدُّ الْمَصَائِبَ، وَيَنْسَى نِعَمَ رَبِّهِ

Kendisine bir kötülük dokunduğu vakit dayanamayıp, sızlanan ve hayır isabet ettiği vakit onu başkasından alabildiğine engelleyen, rabbinin nimetlerini rabbine isyan noktasında kullanan kimsedir.
Kendisinde hiç bir ürünun bitmediği toprağa da "kenud" denilmiştir.
معنى كنود: ومنه الأرض الكنود التي لا تنبت شيئاً وأصله منع الحق

7- وَإِنَّهُ عَلى ذلِكَ لَشَهِيدٌ:
7- Şüphesiz buna kendisi de şahittir.

يعني الله شهيد على أفعاله وأحواله وأسراره
Bazı müfessirlere göre, ayetten maksad; Allah Teâlâ bu nankörlüğe şahiddir. Bu görüşte olanlar, Allah Teâlâ’nın insanın amellerini tek tek saydığını (tesbit ettiğini) ifade etmiş olması açısından, insan için bir tehdid ve günahlardan alıkoyan bir şey gibi olur demişlerdir.

وَإِنَّهُ أَيْ وَإِنَّ الْإِنْسَانَ لَشَاهِدٌ عَلَى نَفْسِهِ بِمَا يَصْنَعُ
İkinci bir görüş ise; insanın kendi nankörlüğüne ve cimriliğine şahid olmasıdir. Bu hususta, kendi aleyhine şehadet eder. Ama bu şahidlik, ya o iş, inkarı mümkün olmayan, açık bir şey olduğundan dolayıdır, yahut da Ahirette insan kendi aleyhine bu hususta şahidlik ettiği ve günahlarını itiraf ettiği içindir.
Allah-u a’lem