0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
250
Okunma
bir aptalın güncesinde atlanmış bir detaydım bilen bildi bilmeyen atladı
güzeldi belki dünya dertti kimine atlanmış o detay gibi boşluklar kaldı satırlarda
efendi kölesini kullanır ya hiç sevememişti işte beni kördüm ondan gayrısı yoktu karanlık dünyamın tek güneşiydi ama o unuttu ben hep kalbimde sakladım
anlattım anlattım.. ne kadar doğru varsa çöpe attım tek kalbimdi dinlediğim ama anlatsam da onu dinleyen yoktu
acı şimdi uykular kasvetli gökyüzüm acınası saklambaç oyunu gibi sürükleyen kader ve ben, yalnız küsmüş..
dileğim kör ettiğin gibi beni kör olsun deli gözlerin umut uğramasın da yine herkes uğrasın kapına palyaçoların imparatorluğunda yerin baş köşede kalsın yeter ki anma daha da adımı
bilirim ben başıma geleceği gelen sendin giden de yine sen olacaksın
