1
Yorum
4
Beğeni
0,0
Puan
463
Okunma
ruhumda meydana gelen iklim değişikliği
göçe zorladı beni
aç kalbimi doyuracak aşk arayışındaydım
fakat her aşk sahipliydi
sınır boylarında muhafızlar
ordular koruyordu kaleyi
zafere giden yolu arıyordum
ama bulamıyordum bir türlü
savaşsam yenilecektim kesin
ben de beklemeyi seçtim
ya hır çıkacaktı ya gür
her aşkın sonucunda
ruh iklimi de cabası
öğrendim göç yollarında
yalnız beklemek çok sıkıcıydı
hele ki yalnız bekliyorsan
derken kale kapısı açıldı
ne gelen var ne giden
dakikalar saatler
birbirini kovalarken
yok dedim bu işte bir iş var
kesin tuzak bu
hem başka kale mi yok
dedim ve düştüm yollara yeniden
gel zaman
git zaman-yolcusu çıktı karşıma
sordum
zafere giden yol neresi
biliyor musun dedim
peşimden kapanan kapıyı gösterip
yoksa hiç girmedin mi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz