Biz Heybeli’de her gece mehtaba çıkardık...Sandallarımız neş’e dolar, zevke dalardık...

Heybeli taraflarında sandalları neş’e doldurup mehtaba çıkanlar yok artık diyerek bundan tam otuz yıl öncesine gidelim ve bütün meyhanelerini dolaşalım İstanbul’un...Bakalım o zamanlar insanlar nasıl eğleniyormuş.

Bir zamanlar İstanbul’da beyaz Rus kadınları çiçek satarlarmış. En çok da o zamanki adıyla De Pera’da... Adını buradan alan çiçek Çiçek pasajı’ ndan içeri girdiğimizde, Pasajın simgesi Madam Anahit’in akardeonunun sesiyle karşılaşıyoruz. Sesi izleyerek geldiğimiz yer, entelektüel Cavit’in meyhanesi. Kalabalık bir grup gazeteci, bir köşede sessizce yemeklerini yiyen bir aile ve tek tük müşteri var...Madam Anait akordeon çalıyor. Cavit Bey, 46 yıl olmuş bu pasajda çalışmaya başlayalı. ’’Benim müşterilerim iyidir, akıllıdır, ben efendileri seçerim’...diyor ve bir anısını anlatıyor Cavit Bey:

’’O gün pasajda Fransız askerleri de vardı. Madam Anahit onlara Fransızca şarkılar çaldı. Madam Anait pek çok ülkenin müziğini çalabilir. Müşterilerde bunu bilir ve ondan, Rumca, Ruşça, Fransızca şarkılar isterler. Ermeni kilisesinin zangoç’u gelir bazen Ermenice şarkılar rica eder çalarız.

Bir mucize olsa 30 yıl önceye gitsek, ne güzel olurdu kim bilir?..