Siz ne diyorsunuz öyle?
Hayret !

Ben sevmeyi doğmadan öğrenmişim yeminle.
Yeminle daha bir günlük ceniyken tutunmuşum annemin göbek bağına.Adım gibi ansızın doğmuşum beklemedikleri bir günde .Yedi aylık , mini minnacık.

Mavi gözlerim hafif yumuk.Simsiyah saçlarım tokalanmaya hazır vaziyette.Tenimde güneş yanığı bir esmerlik.Sonradan sarı olmuş saçlarım , tenim açılmış. Bambaşka olmuşum.
Ellerimin baş parmağı hiç değişmemiş tıpa tıp babama benzerken.O güvenilir mahallelerin birinde atmaya başlamış kalbim.

Ben sevmeyi ezan sesiyle öğrenmişim siz ne diyorsunuz. İsmim okunurken kulağıma
Üç kez ağlayıp, üç kez gülmüşüm .Komşular üşüşmüş evimize.Anneme geçmiş olsun derken , beni hayranlıkla izlemiş her biri.
Koskocaman gözbebeklerimle o gün bile karşılıksız sevgi dağıtmışım .
Gökyüzü mavisi kadar berrak
Çimen yeşili kadar ıslak...

...

Sevmek benim kanımda var
Sevmek bana en iyi gelen ilaç
Kendimi çok seviyorum eskisi gibi
Bıraktım artık gözlerimi ağlatıp
Kalbimi paramparça etmeyi
Çocuklarıma anneleri lazım
Bana da canım kendim

nagihan