PEÇELİ KÜÇÜK KIZIN SIRRI

Mahallede halka şeklinde oturarak sıralanmış çocuklar hep birlikte
" yağ satarım bal satarım " oyununu oynuyorlardı.

Bir araba ve arkasından da bir kamyon uzun zamandır boş duran bir evin önünde ardarda durdular.

Belli ki bunlar o evin yeni kiracılarıydı.

Çocuklar oyunlarını oynarken bir taraftanda yeni komşuları merak ediyorlardı.

Kamyondan asyağı inen şoför ve nakliye elemanları ön arabadan inen adamın talimatı ile eşyaları taşımaya başladılar.

Sonra arabadan bir kadın ve altı yaşlarında bir kız çocuğu indi.Garip olan kızın yüzünde bir peçe vardı.

Herkes oyuna mola verip o kız çocuğuna odaklanarak bakışlarını aniden ona çevirdiler.

Kız etrafa bakarken onların şaşkın ve meraklı bakışlarına maruz kalınca;
"hayli tedirgin ve ürkek bakışlarını," yere indirerek eve doğru yöneldi..

Anlaşılmıştı burda da zor günler onu bekliyordu.

Herkes şaşkın ve merak dolu gözlerle kıza bakmışlardı. Çünkü hic daha önce öyle peçe takan bir çocuk görmemislerdi.

Bu kızın neden peçe taktığını hepsi merak etmişti.

Adını bilmedikleri bu kız hiç sokağa inmez, bütün gün pencereden çocukları izlerdi.

Bir gün evlerinin balkonuna top düşmüştü.
Ve o kız çocuğu asyağıya inerek onlara topu uzattı.
Onlarda bunu fırsat bilip kızı sıkıştırmaya başladı.

Çocukların en yaramazı olan Cüneyt;

"Hey küçük kız sen niye peçe takıyorsun ki?"

Oradan Mehmet gülerek;

"Oğlum çirkinligini saklıyordur"dedi

Hepsi birden gülüştüler...

Peçeli kız ağlayarak apartman dan içeri girdi.

Çocuklar işte bazen çok acımasız olabiliyordu.

Oyun oynayan çocuklardan biri olan Elif;

Çok ayıp ettiniz ama ağlattınız kızı yazık değil mi?dedi

Az bile ettik dedi.

"Kötü kalpli olmak iyi bir şey değil bundan sonra sizinle oynamıyacağım" dedi .Mehmet ve Cüneyt’e...
Sonra onların yanından uzaklaştı.

Elif ertesi gün her zamanki gibi balkondan oynayan çocukları seyreden yüzü peçeli kızın yanına gitti.

Merhaba benim adım Elif senin adın ne ?"dedi.

Yüzü peçeli kız utana sıkıla;

"Benim adım Sümeyye" dedi.

İsmin güzelmiş Sümeyye arkadaş olalım mı?

Olur dedi.
Sumeyye ve Elif o gün arkadaş oldular..
Elif iyi kalpli biriydi ve Sümeyye incinmesin diye ona neden peçe taktığını sormadı çünkü bu onu incitebilirdi..onun yerine onu öyle kabul edip güzel birer arkadaş oldular..

Artık Sümeyye’nin bir arkadaşı vardı.

Ama diğer çocuklar Sümeyye ile uğraşmaya, alay etmeye devam ettiler.

Böyle bir süre geçti..

Sümeyye arada ona söylenen sözlerden alınır Elif’in tesellisi bazen yüreğinin açılmasını engelliyemezdi .Elif onlara kızıp onları kovalamaya çalışsa da.O ister istemez çocukların onunla ugrasmasına çok üzülür kimi zaman dayanamaz ağlayarak koşarak evine gider ve günlerce ne sokağa iner ne de balkona çıkardı.
Mahallenin haşarı çocuğu Cezayir kafayı Sümeyye’nin pecesine takmıştı.
Bugün onun peçesini ciksracaktı.Ve neden peçe taktığını sonunda öğrenecekti.

Bugün hafir bir yağmur yağmış sonra da güneş çıkınca evinde burun gün oturan çocuklar öğleden sonra fırsatını bulup dışarı çıkmıştı.

Sümeyye de Elif’in hadi gel oynayalım teklifine sıcak bakmış henüz yeni asyağıya Cüneyt zaman kolluyordu.Önce Elif’in nin yanına gitti.Bir kaç gün önce onunla barışmışlardı.Bu da Cüneyt’in planına dahildi. Elif’ie göz kırptı. Elif onun ona neden göz kırptığını anlamamıştı ama biraz sonra anlayacaktı onun bir hainlik peşinde olduğunu.

Usulca Sümeyye’nin yanına gitti ve aniden peçesini çıkardı.

Aman Allahım yüzünde kocaman garip bir doğum lekesi vardı.Demek bundan maske yakıyordu.o doğum lekesini saklamak için..

Sümeyye ağlayarak ondan peçesini geri istedi ama Cezayir vermedi hadi gel al bakalım diye sokakta koştururken" lekeli Sümeyye lekeli Sümeyye" diye onunla dalga geçiyordu..

Herkes Sümeyye in garip doğum lekesini gördü..
Herkes o peçenin sırrını artık anlamıştı.

Elif Cezayir’in elinden peceyi alarak çok kötü kalplisin.Allah kötü kalplileri sevmez bilmiyor musun?"
Sen utanmıyor musun yaptığın hiç komik bir şey değil görmüyor musun Sümeyye çok üzüldü onun kalbini kırdın nasıl ağlattın onu kötü kalpli olma bu kadar Allah seni sonra sevmez şeytanlar sever seni "dedi

Sümeyye aglıyordu...

Elif ise onun ağlamasına çok üzülmüştü..
Ama onu nasil teselli edeceğini bilemedi önce sonra yere eğildi elini yağmurdan dolayı ıslanan toprağa iyice sürerek çamurlu eliyle yüzüne dokunarak boyadı.
Arkadaşlar Elif’e baktıklarında yüzündeki çamur ile verdiği şekil Sümeyye’nin yüzündeki doğum lekesi gibiydi..

Herkes bir bir ellerini toprağa degdirip
yüzlerini Sümeyye in doğum lekesi gibi çamurla boyadılar.

Hatta Elif’in söyledikleri ile yaptığından utanan Cezayir bile.

Sokakta herkes gülünce Sümeyye daha çok aglayacakken ve bir daha sokağa inmemeyi düşünürken Sümeyye ne görsün?

Sokaktakiler ona gülmüyor birbirlerine gülüyorlardı.Onları böyle kendi yüzündeki doğum lekesi şeklinde yüzlerini çamurlu görünce oda gözyaşını silip o da kahkaha atmaya başladı.

Sonra bütün sokakta ki çocuklar Sümmeyye’nin etrafında a toplandı..
Sevgiyle ona sarıldılar.Ve yaptıkları için ondan özür dilediler

Artık her oyuna onuda kattılar.

Gönlü kırık arkadaşlarının yarasını el birliğiyle tamir ettiler..

Ve o günden sonra Sümeyye o peçeyi bir daha da takmadı.

12/12/2023
Nevin Aktekin Gülfırat