“ŞİİR BABA” VELİ EKEN
Yazan İsmail Aydoğmuş

Bir güzel şairi daha kaybetmenin üzüntüsü içindeyim. Adı Veli Eken, namı değer “Şiir Baba”. 1947 Erzurum Aşkale Sos (Dallı) Köyü doğumluydu. Son günlerinden üç ayını hastanede yatarak geçirdi. 8 Aralık günü Hakka yürüdüğünü duydum. Ertesi gün Kâğıthane Cemevi’nden cenazenin kalkacağını duyup, akşamdan plan yapmıştım. O gece doğru dürüst uyuyamadım. Sabah 6.30 da uyandığımda yüzümün ve parmaklarımın aşırı şiştiğini fark ettim. Ev halkını uyandırdım. Apar topar Beylikdüzü Hastanesi’ne kaldırıldım. Oksijen, serum, röntgen, kan testi derken saat 13.00 de eve yollandım. Allerji olmuştum. Veli arkadaşın son yolculuğunda bulunamadığım için üzgündüm.
Şiir okurken öylesine büyürdü ki şiirle bütünleşir adeta onu yaşardı. İyi bir şiir yorumcusu aynı zamanda sosyal ilişkilerde saygılı bir şairdi. Bana göre duygu dolu, Anadolu kokan bir büyük insandı. “Ben hayat üniversitesini bitirdim başka üniversiteye gerek yok” derdi Şair Veli Eken. Onu 2000 li yıllarda tanıdım. Folklor ekibi yönettiğini, insanlara folklor öğrettiğini anlatmıştı. Beyoğlu Attila İlhan Kültür Merkezi’nde yaptığımız etkinliklere gelip şiir okurdu. O zamanlar Vizyon Türk TV de şiirler okuyordu. Folklorik elbisesi ve sekiz köşe köylü şapkası ile Rumeli Tv de de program yapmıştı. Başkanı olduğum Çağdaş Sanatçılar Dayanışma Derneği’nin kuruluş aşamasında gelip üye olmuştu. Onunla Anadolu Mozaik Derneği’nde de ayda bir etkinliklerde buluşurduk. “Şair Baba” Mahlasına sahip çıkmaya çalışan bir arkadaşa “bu mahlasın uzun süredir Veli Eken tarafından kullanıldığını” söylemiş ona destek olmuştum. Çok mutlu olmuştu.
Şiir Baba Veli Eken’in yazdığı bu şiirini onun anısına sizlerle paylaşmak istiyorum. Şiirinde adeta vasiyet etmişti. Allah Rahmet eylesin. Ruhun Şad olsun. Kederli Eken Ailesi’nin ve yakınlarının, sanat camiamızın başı sağ olsun. Sevenlere sabır diliyorum…
Şairler, Ozanlar Ölmez….

SAKIN ARKAMDAN AĞLAMAYIN
Bir gün benden ses çıkmassa
sakın merak edip üzülüp ağlamayın
Telifon edipte sesimi duymassanız
işte o zaman anlayın benim. öldüğümü

şayet beni seviyorsanız eğer
birer gül getirin dikin mezarımın başına
lakin kırmızı olsun getirdiğiniz güller
sakın ağlamayın gülleri dikerken
işte O zaman diktiğiniz güller solar
dayanamazlar göz yaşlarınıza
dayanamazlar acıya dayanamazlar hüzüne

Bir gün beni düşünüp te
aklınıza gelirsem şayet
bir şişe bira bir şişe rakıyla gelin beni ziyarete
baştan aşşağı ıslatın mezarımı
diktiğiniz güller solmasın diye
beni. beni anlatsınlar sizlere

Bir gün beni hatırlarsanız eğer
okuyun yazdığım şiirleri
söyleyin sevdiğim türküleri
kaldırın elinizdeki kadehleri şerefe beyler diye
işte O zaman öldüğümü asla hissetmem

bir gün beni hatırlayıp ta
gözleriniz dolarsa eyer
rüyalarınıza girip te sizleri üzersem şayet
davullarla zurnalarla gelin beni ziyarete
halaylar çekin türküler söyleyin oyunlar oynayın
işte O zaman mutlu olurum yattığım yerde
yattığım yerde.

Veli Eken 10.4.2008