JEREMY TAYLOR KİMDİR?
Jeremy Taylor (1613 - 13 Ağustos 1667) İngiltere Kilisesi’nde bir din adamıydı ve Oliver Cromwell’in Koruyuculuğu sırasında yazar olarak ün kazandı. Şiirsel yazma tarzı nedeniyle bazen "İlahilerin Shakespeare’i" olarak bilinir. Taylor, 1626’da mezun olduğu Cambridge’deki Gonville ve Caius Koleji’ne gitmeden önce Cambridge’deki Perse Okulu’nda eğitim gördü. Canterbury Başpiskoposu William Laud’un himayesi altındaydı. Laud’un sponsorluğunun bir sonucu olarak Kral I. Charles’a sıradan bir papaz oldu. Bu, Laud’un İngiliz İç Savaşı sırasında Püriten Parlamentosu tarafından 1645’te ihanetten yargılanıp idam edildiğinde Taylor’ı siyasi olarak şüphelendirdi. Parlamentonun Kral’a karşı kazandığı zaferden sonra, birkaç kez kısaca hapsedildi.
Sonunda, Carbery Kontu’nun özel papazı olduğu Galler’e emekli olmasına izin verildi. İngiliz Restorasyonu sırasında, siyasi yıldızı yükselişteydi ve İrlanda Piskoposu Down ve Connor Piskoposlukları yapıldı. O da Dublin Üniversitesi’nin rektör yardımcısı yapıldı. Taylor, birçok dindar insanın yalnızca kendi doktrinlerinin veya inançlarının doğru olduğunu ve farklı olanların sivil sakatlığa maruz kalması gerektiğini iddia ettiği bir zamanda ılımlılığın sesiydi. Hoşgörü konusundaki büyük talebi, teolojiyi kanıtlanabilir bir bilim haline getirmenin imkansızlığına dayanıyordu. Tüm insanların aynı fikirde olmasının imkansız olduğunu savundu. Ve yapılması imkansız olanın, yapılması gerektiğini gerektirmediğini düşünüyordu. Taylor, görüş farklılıkları olması gerektiği sonucuna vardı. Sapkınlığın bir anlayış hatası değil, irade hatası olduğunu öne sürdü. Taylor, tüm küçük soruları bireysel üyenin mantığına sundu ve inancın temeline aykırı veya iyi yaşama aykırı veya insan toplumu için yıkıcı olanlar dışında, hoşgörüye belirli sınırlar koydu. Taylor, insanlığın tüm görüşlere din adına hitap etmemesi durumunda barışın sağlanabileceğini ifade etti.