Yavaş yavaş koşucaksın bu hayatın peşinden. İp atlarken düşmek gibi tepkisiz kalıcaksın. Hiç utanmıycaksın yaşamaya çalışırken... Onca hayatı hiçe saymak ne kadar zevkliydi, bilemezsiniz!
İncecik bir ip üstünden koşucaksın hayatta; düşmek kadar korkunç, geçmek kadar güzel yaşıycaksın hayatta hatta düşerken gülmeyi tadıcaksın. Kendini yokluğa adıycaksın. Hocası "düşmek" olan olmak ne kadar zevkliydi, bilemezsiniz!
Kırık tuğlalar gibi olucaksın bu hayatta, asla eskisi gibi olmıycak tuğlalar gibi. Yalnız olduğunu bilip parçalarınla kalıcaksın. Arana tozları alacaksın, yok olurken çoğalıcaksın bu hayatta. Kırılırken etrafı izlemek ne kadar zevkliydi, bilemezsiniz!
Çok özliyceksin kuşları bu hayatta ; sahip olamıycağın özgürlüklerini, özel yüzlerini. Çok istiyceksin onlar gibi uçup gidebilmeyi hayattan, dertlerinden. Yağmurlu bir günde kuş olup uçmak ne kadar zevkliydi, bilemezsiniz!