Özürlülük, sağlık alanında bir noksanlık ya da sakatlık sonucu meydana gelen ve normal sayılabilecek bir insana oranla bir işi yapabilme yeteneğinin kaybedilmesi ve kısıtlanma durumu olarak tanımlanmaktadır.

Bu tanıma göre az çok ben de bir engelli sayılırım

Neden mi?

Sizler her türlü yiyeceği yeyip sindirebiliyor iken ben yiyemiyorum.

Yediğim anda vücudum tepki vermeye başlıyor.
Karnım şişiyor, başım ağrıyor, ağız içinde aftlar oluşuyor, kaslarım ağrıyor.

Ağrılarım geçmiyor!

Size leziz gelen yiyecekler benim karşımda zehir olup bana gülümsüyorlar.

O fırından yeni çıkmış ekmeğin ve simidin kokusu ne kadar muhteşemdir bilirsiniz!
Hele etli pidenin, lahmacunun kokusu !
Peki ya mis kokulu bulgur pilavına ne demeli?
Bizim yörenin bir içli köftesi var ki dillere destan!
Yoğurtlu köfte ve ekşili köfte dediğimiz çorba tarzı yemeklerin içine giren o minik yuvarlamalar da bulgurla yapılıyor.

Hele bir de oruk dediğimiz bulgurla etle yapılan bir çeşit köftemiz var ki tadı dillere destan...

İrmik helvasından , baklavasına , künefesine kadar!

Bunlar gibi niceleri!

Ben bunların hiçbirini yiyemiyorum mesela!

Engelliyim değil mi?

Durun daha bitmedi!

Ekmeksiz , bulgursuz yaşayabiliyor insan.

Kurabiye, pasta, börek olmadan da yaşayabilirsiniz.

Tamam yola onlarsız da devam diyorsunuz. Çölyak ile yaşamayı öğreniyorsunuz.

Ancak, yetmiyor!

Bir gün bakıyorsunuz laktoz alerjiniz baş gösteriyor.

Süt ve süt ürünleri sizi hasta etmeye başlıyor.

Herkes her şeyi yerken siz artık yeme engelli olup çıkıyorsunuz.

İyi beslenemeyen vücut kendi kendini tüketmeye başlıyor

Kemik erimeleriniz başlıyor son sürat!

Karaciğeriniz yağlanıyor ve sertleşiyor. Yediğiniz meyveleri ve her türlü yiyeceği karaciğer artık şeker olarak algılıyor ve yağa dönüştürüyor.

Gözlerde kuruluk , yanma, batma size hep kendini hatırlatıyor.

Sizce bunlar hep birer engel değil mi?

Aslında herkes başkalarında engel ararken benim gibi dönüp kendine bakabilmeli!

Engel hepimizde farklı şekillerde var.

Kimimizin bedeninde, kimimizin ruhunda, kimimizin yüreğinde!

Rahmetli annemin bir sözü( haneği) vardır.
“ yavrım elde eksik aramaya kalkışmadan önce kendi kusurlarını gör!” derdi.
“ Kimseyi kınama! Gün gelir kınadığını yaşamadan ölmezsin”

Kusurlarımız , eksiklerimizle insanız!

Önemli olan insan olabilmek, yüreğinize engel koymadan ,her şeye rağmen hayatı ve her şeyi sevebilmek ve gülümseyebilmektir.

Herkese kendi engelleri ile barışık huzurlu mutlu sağlıklı günler dilerim.

03.12.2023
Tülay Sarıcabağlı ŞİMŞEK