Sevgili Giulia: Hep derler ya; "beni değiştirme, beni böyle sev..." Âdem’den bu yana dağlar tarlalar bağlar bahçeler değişmedi mi? Hangimiz hangi eve girdik de içini değiştirmedik ki? Bak, burada duygu gücünden bâhsediyorum. Çünkü Âdem’i ve Havva’yı bilen bir ’insan’ bir kalbe şekil vermek için girer, şekil almak için değil. Bunları söylerken maddeden öyle uzak öyle fâkirim ki, anlatamam... Çünkü değişim yeryüzünün kaderinde var. Öyle insanlar özlemişiz ki, gidişlerini ve gelişlerini güneşe benzetir olmuşuz. Şimdi biz bu dünyadan yalnızca bir kez geçeceğiz. Ağzımızdan çıkabilecek iyi bir söz varsa, o sözü ’şimdi’ söyleyelim. Gerçekleştirebileceğimiz iyi bir eylem varsa o eylemi ’şimdi’ yapalım, çünkü buradan bir daha geçmeyeceğiz." Bir şeylerin iyiliğinin ve güzelliğinin katıksız olmasını istemek; yani o ’olmak’ ne de yorucu bir eylem... Asırlardır koşuyor gibiyim. Seni seviyorum...



/...