Olur olmaz hayallerin, muhakkak olur sanıldığı henüz o çocuk yaşlara dayanır olmaz olası gerçeklerle tanışlığım benim..

Saçları okşanan şımarık Okşan kadar pırıl pırıl iken döküldü ipek teli saçlarım!

Öpülerek pembeleşen yanakları ile yetişen ve bugüne kadar bir kez olsun ah çekmemiş olduğunu bildiğim şu bizim doğuştan sakar dedikleri Ahmet bile gülerdi şamar şamar kızaran yanaklarımdan süzülen isimsiz nehire!

Nasır ile haşır neşir oluşu yedili yaşlarıma dayanan avuçlarıma paydos isimli zaman dilimlerinde gizli saklı ağaç tutkalı sürerek düşünür, kan sızan çatlak dudaklarımla üfleyerek kurutur ve kabuk kabuk soyarak; bir tek içimdeki benimle oynanan rekabeti mümkün olmayan bir oyunun mucidiyim ben.

Serpil Hamdi Tüzün isimli müthiş bir hoca kadar emek veren hiç kimsenin olmayışı bir yana, ona ulaşmanın, piyango isabet şansıyla yarışır olduğu kadar yakındı "Maradona" isimli alkışlanan şımarık amatörle yarış imkânım.
Olmadı!

Öğlene kadar çalışıp akşama kadar okuyanlar hariç kimseye izah edemeyeceğim için belki de; hem sağ hem de sol ayağımın kıvraklığı dillere destan olmadı, olamadı. Olanlarda çoktan öldü!

Petrol ezberdi ve Ajda Pekkan bugünkünden bir iki yaş daha küçük bir cimcime idi o zamanlar ve "petrolün ofisi" diyerek espri üretirken "Petrol Ofisi" isimli spor kulübünün ismiyle, bir yetkilisi ulaştı bizimkilere.. dikkat çekmiş olmak öyle bir şey yani.. ancak dikkatini çektiklerimin kulaklarını çekecek kadar sert idi bizimkiler ve kapıyı çekip gittiler.
Ben kaldım!

Üstelik hayatı boyunca hiç faiz yedirilmemiş bir çocuk olarak, o biçim örnek olabilirdim dün alkışlanırken bugün cehaletleri ile iştahları yarışan şu ortalıkta yuh çekilen faizci tayfaya, yuh..
Tüh evet, olmadı!

Bir şeyleri oldurmak için kısa zamanda uzun soluklu bir mesleğin, görünmeyen altın bileziğini bileklerime geçirene kadar hemen hemen günde üç öğün şamar yedim ancak, tadını bugün olmuş halen izah da mizah da edemem!

Bilezik bileğimde asker olacaksın dendiğinde göğsüm nasıl gururla kabardı anlatamam.Yok yahu yok, bir bana has değildi.. herkesin kabarırdı eskiden asker olurken!

Para da sadece askere gidene harçlık olarak ve gizli gizli cebine uzanarak zorla verilirdi. O asker harçlığı asker olana vermek için de tüm tanıdıklar delirirdi resmen, delirirdi!
Neyse, on beş ay diyerek gidip, on dokuz ay ile şerefimizle ödedik vatan borcumuzu.

Dönüşte bir bilezik iki küpe borçlanarak; iki profil tezgah, bir iki alet edevat temin edişimin heyecanını keşke unutabilsem.. üretimden satış ve pazarlamaya kadar her şeyin başında ismim yazıyorken de yazardım gizli gizli. Gizli çünkü; şiir/ler yazmak isteğim oldum olası komik karşılandı yakın çevremde!
Ama ben yazdım, yazıyorum, yazacağım!

Çalmak eylemi için ismimle ilişkilendirilecek tek şey; memleketin her karışında kapısını hiç çekinmeden çalacağım bana inanmış ve bugün olmuş halen inanan sayısız insan evladı oluşudur.

Benim olmayan kazandığım para/lar gitti ancak; onlar, onlarca dost yürek iyi ki var/lar benim hayatımda, iyi ki!
Ötesi lafügüzaf.

Tamam tamam, amma da uzattı dedirtmeyeceğim, kesiyorum, hatta aha kestim.
Şimdilik bitti.

"Ancak bak/ın zaman zaman detaylar için devam ederim."

Dilan Polat kadar olmasa da ben de bayağı tecrübe sahibi sayılır mıyım ne dersiniz?

𝓡𝓪𝓶𝓪𝓴 𝓚𝓪𝓵𝓭𝓲 / Samim İĞDE