KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Bir Simit Satıcısının Öyküsü
Gökyüzü, İstanbul’un tarihi semtlerinden birinde açık mavi bir örtü gibi uzanıyordu. Sokaklar, tarih kokan taş binalarla dolu, zamanın izlerini taşıyan geçmişin mirasını yansıtıyordu. Bu sokaklardan birinde, köşe başındaki tezgahında simit satan Yusuf, kendi hikayesini yazıyordu.
Yusuf’un simitleri, mahallenin çocuklarından yaşlı teyzelere kadar herkesin beğenisini kazanmıştı. Her sabah erkenden kalkar, simitlerini hazırlar ve tezgahını kurardı. Gün boyunca geçen insanların arasında, güleryüzü ve sıcak simit kokusuyla dikkat çekerdi. Simitleri sadece bir ekmek ürünü değil, mahalledeki insanlar arasında bir bağ kurma aracıydı.
Yusuf’un simit satma serüveni genç yaşlarda başlamıştı. Babası da bir simit ustasıydı ve Yusuf, çocukluğundan beri simit yapımının inceliklerini öğrenmişti. Ancak, Yusuf’un hayal dünyası daha büyüktü. Kendi simit dükkanını açma hayaliyle büyüdü, ve nihayetinde bu hayali gerçeğe dönüştürme fırsatını buldu.
İlk başta küçük bir tezgahla başladı. Ancak, azmi, çalışkanlığı ve lezzetli simitleri sayesinde işleri hızla büyüdü. Müşterileri, sadece simitlerini değil, aynı zamanda Yusuf’un samimiyetini ve neşesini de seviyordu. Her gün, tezgahının etrafında bir araya gelen insanlar, birbirlerine güler yüzle simitlerini alır, sohbet eder ve günlerine enerji katarlardı.
Yusuf’un tezgahı sadece simitle sınırlı değildi; onlar, mahalledeki insanların bir araya gelmesini sağlayan bir bağdı. Mahalle sakinleri, simit tezgahının etrafında toplanarak günlük yaşamlarının anılarını paylaşır, sorunlarına çözüm arar ve birbirlerine destek olurlardı. Yusuf, sadece bir simit satıcısı olmanın ötesinde, mahallesinin bir parçası olmuştu.
Zamanla, Yusuf’un simitleri sadece mahalle sakinlerinin değil, şehrin dört bir yanından gelen ziyaretçilerin de favorisi oldu. Yusuf, simitlerini daha da yaygınlaştırmak için çeşitli lezzetler ekledi, yeni tarifler denedi ve müşterilerini şaşırtacak yenilikler getirdi.
Yusuf’un simitleriyle geçen yıllar, sadece bir simit satıcısının ötesinde, bir topluluğun merkezi haline gelmişti. Her sabah, güneş doğarken sokakları aydınlatan simit kokusu, Yusuf’un mahallesinde bir gün daha başlamış olmanın simgesi haline gelmişti. Ve Yusuf, her zaman olduğu gibi, tezgahının başında, güleryüzüyle ve lezzetli simitleriyle insanları karşılamaya devam ediyordu.
Bir simit satıcısının öyküsü, sadece satıcısının değil, aynı zamanda ,emeğin,azmin,fedekarlığın ve yaşam mücadelesinin öyküsü.
YORUMLAR
"Bir Simit Saticisinin Oykusu" yazinizi begenerek okudum. Biz gevrek deriz. Ve bulundugumuz bolgede kucuk bir firin var. Kaldirima kurmus olduklari uc, dort masa.sicak sicak orada kahvalti etmek cok buyuk bir mutluluktur. Ve inanin onunde her sabah kuyruk oluyor. Son model arabalardan tutun okula yetismeye calisan ogrenciye kadar cok farkli bir tuketici profili var. Inanin bu firinin lezzeti ne Istanbul ne Ankara ne de Canakkale gevreklerine benziyor... Bence gevregin mutluluk verici bir duygusu var. Belki biyolojik acidan uzerindeki susamlardan olabilir. Ama gevrek ya da simit sosyallesmenin en guzel araci. Cay ve simit daha ne olsun.
Tebriklerimle,
Milli kültürümüzdür simit.
Simit gariban lezzetinden sosyete lezzetine dönüştürülmeli .
Onca gurmelerimiz var simidi bir çok malzemeyle süsleyip püsleyip ikram etmeliler diye düşünüyorum.
Mesela ortadan ikiye bölüp arasına çikolatalı sürüp üzerine de biraz beyaz çikolata döküp yeşil Antep fıstığı ile sunum yapabilirler:)Afiyet olsun .
Kutlarım sizi selamlar...
Tebrikler...
Kavramsal Empatist5 tarafından 20.11.2023 10:40:11 zamanında düzenlenmiştir.
