BİR ATV ARACI, CHEVROLET CAPTİVA'YA ÇARPARSA

• 9 Kasım 2023 Perşembe 13:25:52

BİR ATV ARACI, CHEVROLET CAPTİVA’YA ÇARPARSA..
Beni tanıyan Değerli Arkadaşlarım, 23 yıldan bu yana Fransa’ da yaşayan Uluslararası Turan Birliği Genel Başkanı Ziya KILIÇ ile zaman zaman facebook sayfamdaki paylaşımlarımı görüyordur, okuyordur. Ziya, bir işine yardımcı olmamı istediğinden 2 Kasım 2023 Perşembe günü saat 14.30 gibi Bursa Mihraplı Cami Bahçesinde buluşmak üzere randevulaşmıştık. Ziya atv denilen aracı ile Üçevler Mahallesinden gelirken yolda aniden bastıran yağmura yakalanmış. Ben de evden çıkarken yağmur yoktu ancak caminin otoparkına geldiğimde Dikkaldırım’ da da aniden müthiş bir yağmur başlamıştı. Arabanın içinden çıkamadım. Ziya’yı bekliyorum gelmiyor. Kendi kendime herhalde yağmurda trafik kilitlendi gelemiyordur diye düşünüyorum. Birkaç telefon görüşmem vardı onları hallettim. Bizim Ziya hala ortalıkta yoktu. Uzun süre arabanın içinde bekledim. Bir ara telefonum çaldı. Baktım Ziya arıyor. “Vekilim ben gelirken kaza yaptım, ama geliyorum, gelince konuşuruz.” Dedi. Birden bire ne diyeceğimi bilemedim. Şaşırdım tabi ki. İyice meraklanmıştım. Hem kaza yapmış, hem de geliyordu. Nihayet çok şükür biraz sonra geldi.
Hemen benim arabanın içine girdi.
- Geçmiş olsun, hayrola. Dedim .
Başladı anlatmaya.
- Ya vekilim, Üçevler’ den Turan Birliği ofisimden çıktım, yolda yağmura yakalandım. Allah’tan başımda kask var ve üstümde de yağmur ve soğuk geçirmeyen montum vardı. Çamlıca yokuşundan Orhaneli kavşağına doğru inerken önümdeki iki araba birbirlerine çarpmak üzereydi, ben de önümdekine çarpmamak için aniden frenlere yüklenince yeni başlayan yağmurun etkisiyle benim atv aracı başladı aşağıya doğru karda kayar gibi kaymaya. Ben de önümdeki chevrolet captiva ya çarpmamak için aşağıdan araç gelmediğini görünce onu aniden sollamak istedim. Fakat bu defa yolda resmen buzdaki gibi kaymaya ve kontrolsüz şekilde dönmeye başladım. O heyecanla saymadım ama en az 5-6 kere olduğum yerde dönmüşümdür. Dönüş esnasında benim aracımın sağ tarafındaki koruyucu demir ( beyaz nikelajlı demir) chevrolet captiva nın sol ön kapısına ve çamurluğuna vurdu ve benim atv de böylelikle durdu.
Ben ağzım açık sesimi çıkarmadan Ziya’ nın anlattığı rüya gibi olayı dinliyorum. Ne diyeceğimi bilemedim. Ara sıra " öyle mi oldu, şöyle mi oldu, sen ne yaptın" vs diyecek oluyorum ama gerçekten ne diyeceğimi bilemedim. Yağmur bütün şiddetiyle yağmaya devam ediyordu. Yağmurun arabanın tavanında çıkardığı sesten bazen Ziya’nın sesini duymakta zorlanıyordum. Ama Sizler de tahmin etmişsinizdir ki esas sıkıntı bundan sonra başlayacaktı. Hiç tanımadığı bir adamın captiva jipinin kapısını çökertmişti. Hatta bir miktar da kapı çeri göçmüştü. Nihayet uykudan uyanır gibi:
- Eeee dedim..
Başladı anlatmaya. Şimdi sıkı durun neler yaşanmış. Ziya ile araç sahibi arasında yaşananları Sizler de az çok tahmin etmişsinizdir.
Chevroletin sahibi aracından iniyor. O civardaki esnaflar da kaza oldu diye hemen yardıma koşuyorlar. Chevrolet jipin sahibi de aracından inip Ziya’ nın yanına geliyor ve…
- Kardeşim geçmiş olsun, bir şeyin var mı. Diyor.
Vayyy..
Bu ne büyük bir davranış. Ne büyük bir asalet..resmen çağımıza İNSANLIK dersi gibi bir cümle. Maalesef çevremizde , toplumumuzda bencilleşen, üç- beş menfaati için takla atan, 40 yıllık arkadaşını, dostunu yarı yolda satan, menfaat düşkünü, toplumun değil, sadece kendi çıkarlarını düşünmeye başlayan o kadar çok insanla karşılaşıyoruz ki, bu tavra şaşırmamak elde değil tabi ki. Elbette ki genelleme yapılamaz, herkes aynıdır denemez, ama bu da maalesef hayatın acı bir gerçeği. Çok şükür ki bu devirde böyle insanlar da var..insan kıymetini bilen, karşısındakine saygı gösteren, kalpleri pırıl pırıl insan sevgisiyle dolu insanlarımız var. Kalplerimizdeki bu duygularımız olduğu sürece, bir birimize bu sevgi, bu saygı olduğu sürece bu toplumu Allah’ın izniyle kimse çökertemez, kimse yenemez, kimse diz çöktüremez. Şu nezakete bakın..şu inceliğe bakın..şu insanlığa ve saygıya bakın.
İkisi de araçlarını kenara çekerler ve araçlardan inerler.
Ziya Kardeşim, hafif şoka benzeyen ilk sıkıntıyı atlatınca:
- Çok şükür abi bana bir şey olmadı, gördüğüm kadarıyla Siz de de bir şey yok, ama benim atv nin koruyucu demiri Sizin arabanın kapısını çökertti, hatta bir miktar boyadan da kopartmış. Ben Fransa’ da yaşıyorum, yakında döneceğim, Fransa’ ya gitmeden tamir ettirelim. Ben telefon numaramı vereyim kapınızı tamir ettirin, boya kısmını da yaptırın masrafı neyse derhal ödeyeyim. Der.
Yukarıda jip sahibinden müthiş bir İNSANLIK örneği verdiğini bahsetmiştim. Şimdi sıkı durun aracın sahibinden ikinci bir insanlık cümlesi geliyor.
Chehrolet jipin sahibi:
- Kardeşim o boyasız bölüm daha önceden olmuştu, onu şimdi Senin aracın yapmadı. Kapıdaki çökme de önemli değil, ben onu tanıdık kaportacı arkadaşım var orada yaptırırım. Der.
Bizim Ziya ne kadar ısrar etse de aracın sahibi asla tamir parası almaz. Ziya ne diyeceğini bilemez.
Şimdi bu captiva jipin sahibi O GÜZEL KALPLİ İNSAN, Ziya’ ya:
- Benim jipimin kapısını mahvettin, boyasını da koparttın. Polis çağıralım veya tutanak düzenleyelim, ya da ver bakayım 10 bin lira ben yaptırayım. Diyebilir miydi. Evet bal gibi derdi. Ziya itiraz edebilir miydi. Edemezdi. Etse ne olacak. İtiraz etmede haklı mı. Değil. Çünkü kazaya Ziya’ nın aracı sebeb olmuştu.
Ziya’ da bana : “ Vekilim ben 5 bin lirayı hatta 10 bin lirayı gözden çıkarmıştım, isteseydi hemen verecektim. Seninle buluşup randevumuza da geç kalmak istemiyordum.” Demişti.
Chevrolet jipin sahibi Ziya’ ya sarılır ve “ Geçmiş olsun kardeşim, sorun yok ben hallederim.” Der. Vedalaşırlar ve daha sonra ikisi de araçlarına binerler, halk da dağılır. Ziya hala olayın kısa süreli şokunda olduğundan çarptığı aracın sahibinin ne adını, ne soy adını alır ne de telefonunun numarasını. Çamlıca Kavşağında chevrolet captiva jipin sahibi sağ tarafa Orhaneli’ ye doğru, Ziya ‘ da benimle buluşmak üzere Dikkaldırım’ a doğru araçlarını sürerken Ziya son anda

- ABİ, ALLAH SENİN GİBİLERİN SAYISINI ARTIRSIN diyerek son kez selamlaşırlar.
Ziya o sıkıntılı ortamda aracın sahibinin adını ve telefon numarasını almayı unuttuğundan duyduğu pişmanlığı bana defalarca anlattı ama olan olmuştu bir kere yapacak bir şey yoktu.
- Sıkma canını ben olayı sayfamda paylaşırım, belki kendisi ya da bir arkadaşı görüp okursa günün birinde tanışırız. Dedim.
- Seni tanımak isterdik GÜZEL YÜREKLİ chevrolet captiva jipin sahibi Kardeşim..
Şayet bir gün bu yazıları okursan mutlaka tanışalım.
SENİN GİBİLERE TOPLUM OLARAK HEPİMİZİN İHTİYACI VAR.
ALLAH EMANET OL GÜZEL YÜREKLİ KARDEŞİM.

Faruk ANBARCIOĞLU