- 197 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
BU GİDİŞE BİR DUR DEMELİ!
Dünya; üzerinde milyarlarca hayatı barındıran bir mefhum! Ve biz ona hükmetmek için onu yavaş yavaş kemiren varlıklarız. Etrafınıza bir bakın. Savaşlar, ayrılıklar, göz yaşları, sefalet… Sizce de kendi eliyle kendi yuvasını yıkan yedi buçuk milyarlık hepçil bir koloniye benzemiyor muyuz. Peki bunu neden yapıyoruz? Hırs, kıskançlık, cehalet veya doyumsuzluk mu? Belki de bunların hepsi...
Ama asıl mesele içinizde hissettiklerinizde. İnsanlar asli ihtiyaçları karşılandıktan sonra inanç, his ve düşünceleri ile yaşamayı öğrenmek zorunda. Zira fazlasını istedikçe durulmaz bir şelaleye benziyoruz. Ve maalesef zamanla kendi kendimizi aşındırıyoruz. Oysa mutlu olmak ve yaşamak için bazen bir avuç su bazen de küçücük bir ümit yeter...
YORUMLAR
Malesef yüzlerce yıldır olan bir şeyin bugün de devam edişi bizi etkiliyor. Savaşlar kan kin nefret insan oğlunun yaradılış fıtratıyla beraber var edilmiştir. Bu günde olacaktır yarında olacaktır. Unutmayın silahlar şekil değiştirir. Eskiden okla kılıçla ölenler bir müddet sonra ateşli silahlarla ölmeye başladı. Gelecektede Kimyasal biyolojik silahlarla savaşlar yapılmaya devam edecektir....