En Değerlime, sevgili AİLEME

Ben dünyanın hem en güzel insanı hem en çirkini olabiliyorum. Aileme bağlıyım, onları seviyorum aslında ama ciddi bulunmuyor olmalıyım.

Üniversite sınavı Türkiye 15.’liği iyi mi oldu kötü mü pek kestiremiyorum artık. İnsanlar, özellikle ailem, beni kibirli ve pek ulaşılamaz sanıyorlar. O kadar mütevaziler ki onlara fazla geldi bu başarı. Hani derler ya ’sen bana fazla iyisin’ diye, o hesap. Biraz öyleyim doğru ama aileme karşı değil. Ama yıllar geçse de bunu hissedemediler.

İngilizce bir kitap okumuştum ’Dorion Gray’in portresi diye. Benle ilgili çok şeyi anlatıyordu. Çevresinde onu seven herkesi kıran ve kullanan narsist bir adam. Öyleyim galiba.. Ailem belki de bundan rahatsız. Onaylamıyorlar sadece.

Her yeni bir başarıda başaramayan insanlar aklıma geliyor ve deyim yerindeyse kahroluyorum. Çok bir şey de başardığım yok ama ona da sahip olamayan o kadar insan varken üzülüyorum ister istemez.Başarılı bir şiir, bir kitap, çözülmüş bir bulmaca gibi..

Ayıp denen bir şey var ve ben bunu ailemden öğrendim.

Fazla uzatmak istemiyorum. İnanılmasam da ben ailemi sevmeye devam edeceğim. Umarım bir gün akıllarına düşerim .