6-Abdullah b.Amr b.Haram, Uhud Gazvesinde savaşırken şehit olmuştu. Geriye bir hayli borçla, Cabir’i ve altı kız çocuğunu yetim bırakmıştı.

Borçları o kadar çoktu ki, bahçelerindeki hurmalar Yahudi alacaklılardan birinin dahi borcunu ödeyemiyordu. Hasat mevsimi gelince alacaklılar sıkıştırmaya başlamıştı. Cabir ne yapacağını şaşırmıştı. Alacaklılara iki hurma bahçesindeki bütün mahsulü almalarını teklif ediyordu, yine de razı olmuyorlardı.

Son çare Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâma başvurdu. Peygamberimiz Aleyhissalâtü Vesselâm da alacaklılara bütün mahsulü alıp, borcu silmelerini teklif etti, fakat kabul etmediler.

Ertesi gün Resül-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, Cabir’le anlaştıkları gibi, Cabir’in hurma bahçesinde buluştular. Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm, Cabir’e hurmaları kalitesine göre ikiye ayırıp, getirmesini bildirdi. O arada alacaklılar da gelmişti. Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm getirilen hurmaların çevresinde dolaşıp dua etti. Sonra alacaklılar çağırıldı. Hurma yığınından alacakları miktarda ölçülüp, verilmeye başlandı. Borçların hepsi ödendi. Cabir hayret içinde kalmıştı, bütün borçları ödendiği halde hurma yığını aynen duruyordu.

7-Beni Nadir Yahudileri ve Medine’den Enmar ve Sa’lebeoğulları kabileleri Müslümanlarla savaşmak için hazırlık yapıyorlardı. Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâmın durumdan haberi olunca hemen hazırlık yaptırdı ve Medine’den ayrıldılar. Zâtürrika mevkiîne kadar ilerleyip, orada mevzi aldılar. Zâtürrika bölgesinde bulundukları esnada Ulbe b.Zeyd, üç tane deve kuşu yumurtasını bulup, getirmişti.

Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâm Cabir’e bu üç yumurtayı pişirmesini emretti. Cabir derhal bu yumurtaları bir çanağın içinde pişirip getirdi. Ekmek bulamadıkları için yumurtayı ekmeksiz yediler. Peygamber Efendimiz Aleyhissalâtü Vesselâmın bereket duasıyla dört yüz civarında Müslüman askeri bu üç yumurtadan yiyip, doydukları halde, çanakta hala yumurta bitmemişti.

8- Bir savaşta ordu aç kalmıştı. Resul-i Ekrem Aleyhis- salâtü Vesselâma müracaat ettiler. O da ferman etti:

“Heybelerinizde kalan erzakı toplayınız.” Herkes elinde olan hurmayı getirdi. En çok getiren, dört avuç getirebildi. Getirilenleri bir kilime koydular.

Seleme dedi:

“Toplanan hurma tahmin ettiğin kadarıyla, oturmuş bir keçi kadar ancak vardı.” Sonra Resul-i Ekrem Aleyhissa lâtü Vesselâm bereketle dua edip ferman etti:

“Herkes kabını getirsin.” Koşarak alıp, geldiler. Ordu içinde dolmayan hiçbir kap kalmadı. Yine de kilimde hurmalar duruyordu.

Bu hadiseyi nakleden Sahabeden biri şöyle dedi:

“O bereketin gidişatından şunu anladım: Eğer bütün dünyadaki insanlar gelseydi, onlara dahi bu hurma kâfi gelecekti.”

9-Bir başka bereketli hadiseyi Abdurrahman İbn-i Ebî Bekr-i Sıddık şöyle bildirmiştir:

Biz yüz otuz Sahabe, bir seferde Resul-i Ekrem Aleyhis- salâtü Vesselâm ile beraberdik. Dört avuç miktarı olan bir ekmek için hamur yapıldı. Bir de keçi kesilip, yalnız ciğer ve böbrekleri kebap yapıldı. Yemin ederim, Resül-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm o kebaptan, yüz otuz Sahabeden her birisine bir parça kesti, verdi. Sonra Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm pişmiş eti iki kâseye koydu. Biz hepimiz tok oluncaya kadar yedik. O keçiden geriye daha çok kaldı. Ben de fazlasını sonra yemek üzere deveye yükledim.



Ahmet TULGANER