BİR KESE UMUT BORCU

• 24 Ekim 2023 Salı 18:06:46

Merhaba ben Filistinli bir çocuğum.Bizim buralar da büyümez çocuklar..
"Vurulurlar."
Bombaların ve füzelerin arasında her gün. kimimizin eli kopar, kimimizin bacağı, kimimizin yüzünde vücudunda harita misali bombanın izleri durur.
Güven nedir bilmeyiz biz..
Güven yerine" korku ve öfke" duygusu yer değiştirmiştir bizlerde..

Terkedilmişiz cografyamızın kaderine.
Toprak kokusu, çiçek kokusu pek bilmeyiz burada her yerde ceset yığınları, ceset kokusu salar iken..

Geçenlerde bir gazeteci abi geldi. Röportaj yapiyordu.Mikrofonu bana da uzattı.

"Merhaba ufaklık baban sağ mı?"
diye sordu.

Malum burada çocuklar ya yetim ya öksüz, ya da her ikisi de vefat etmiş.

Haliyle bu artık bizim doğalımız oldu.Malum İsrail tarafından yıllardır İşgal altındayız.

Neyse gazeteci abiye;

Üzgün bir ifade ile

"Babam öldü " dedim..

Gazeteci abi;

"O’na öldü denmez şehit denir" dedi.

"Peki abi dedim yetimliğimle...

Bu sefer de bana annemi sordu.

"Annem Şehit " dedim.İster istemez gözlerimden yaşlar döküldü.Çünkü artık hem yetim hem öksüzdüm...

O gazeteci abi;

"Üzülme ağlama sen bir şehit yakınısın müjde sana "dedi.

"Amaabi insan yine de üzülüyor özlüyor sevdiklerini " dedim..

Sustu başımı okşadı benden gözyaşlarını gizlemeye çalışarak..

Doğru ya ben çocuktum.Büyümeye de ağlamaya da hakkım yoktu artık çocukluğum çalınmış iken..
Şanslı bir çocuktum bir çoğuna göre hayatta olduğum için..

Hayattayım hayattayım ama yaşamak bu olma malı?

Çok üzülüyorum. Çünkü dünya burda ki drama sessiz, en çok da Müslüman din kardeşlerimiz sessiz biz ilk kiblemizi bu kutsal toprakları korumak pahasına ölüp, öldürülürken biz kaderimize terkedilmişiz..

Peki biz masumların suçu ne?

Bizim kaderimiz sadece füze bombalar arasında yaşama direnmek olmama lı.?

Her an her saniye öldürülme yakınlarını kaybetme korkusu nedir siz bikirmisiniz ki..

Bizim üzülmeye bile hakkımız yok..
Gönlünüzce oyun oynamaya hakkımızın olmadığı gibi..

Ben çocuğum benim elimden bir şey gelmiyor.Sadece olan biteni izliyorum..
Gözümün tâ içine baksanız orada sadece korkunun ve öfkenin resmini görürsünüz.

Açlık susuzluk ve korku ve öfke hakim buralarda.

Her an her saniye bir bombanın gelip bizi sevdiklerimizden ayırabilme korkusuyla uyanıyor ve öyle de yaşıyoruz..

İsyan etmiyorum biliyorum Allah her şeyden haberdar zalimleri de gün gelecek cezasını misliyle verecek..
Ne demişler işte zalimler için yaşasın cehennem öyle ..

Ama cehennemden önce siz devir şeyler yapsanız olmaz mı?

Yaşamak bu olmamalı..
Bizde diğer çocuklar gibi güvende olmak sevgiyle büyümek istiyoruz. Ama bizim bu hakkımız maalesef zalimler tarafından elimizden alınmış.

İnsanın umudu ağlar mı ağlıyor işte.Bizde inadına umudumuz Rabbimiz’ de umut etmeye çalışıyoruz.Öldürülmemek ve sevdiklerimizin öldürülmeyip yanımızda kalabilmesi açlıktan yoksunluktan ölmemek için..

Bizim gözlerimizde öfkeli bir umut var.

Biz "Filistinli cocuklarız."

Hey dünya yeter artık boz’un sessizliğini,seyretmekle yetinmeyin..

Hesabı var odeyemezsiniz..

Sizin bize bir umut borcunuz var..

Ve bize sorsanız şimdi;

"Bir kese altın mı bir kese umut mu?" Diye bizim altına değil öldürülmeyecegimiz, sevdiklerimizi kaybetmeyecegimiz güven içinde evimizde sevdiklerimizin yanında olduğu "bir kese umuta ihtiyacımız var."

Hani bizlere mektup yazmışsınız ya;
İşte bu mektup ta size cevap olsun..

Peki şimdi soruyorum size;

"Siz bu bir kese umudu susarak mı olayları haberlerden ,yayın kuruluşlarından sadece izleyerek, kınıyoruz diyerek mi ödeyeceksiniz.?"

Bilmez misiniz haksızlık karşısında susan dilsiz şeytandır..

Mahşer günü Allah’ın huzurunda peki sizi kim koruyacak?

Bizim gözlerimizde ki yaş ile birlikte umutlarımız da her gün, her dakika akıyor iken.

Peki siz ey vicdani baglanmışlar...
Ey bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyenler..
Ey hak hakikat deyip mazlumun yanında yer almayanlar..

Susanlar ve vicdani rahat uyuyabilenler biz ölürken siz bize hakkımız olan umut borcunuzu ve bizim büyüme hakkımızı böyle susarak sessiz kalarak mı ödeyeceksiniz...?

Nevin Aktekin Gülfırat
24/10/2023