insan
kendime ait bir evimin olmasının hayalini kurdum yıllarca
sonra araba, kavuşunca
derken bağım
bahçem
küçücük de olsa, kulübem..
kendime ait bi sevgilim olsun istedim yıllarca
sonra yedeği, kavuşunca
baktım ki doymuyorum
ve doyacak gibi de değilim
dedim ki sanırım insan olmamdan kaynaklanıyor
bu tutkulu eğilim
acaba dünya benim olsa
oh be dünya varmış
ya da dünyalar benim oldu der miydim bilemiyorum
belki de deyim yerinde mi diye merak eder
hayalini kurardım yeniden
...,
YORUMLAR
Mars'ta yaşam var mı diye araştırmamızın sebebide bu doyumsuzluğumuzun yarattığı sonuçlar. Bu doyumsuz istekler karşısında insanoğlu kendini tükettiği gibi dünyayı da
tüketiyor. Evreni tüketiyor. Atmosferin dışındaki doğal kaynaklardan yararlanmak için uzay madenciliği bölümleri açıldı. Yakında Akdenize gemi gönderen ülkeler uzayı paylaşamayacakları için uzaya uzay gemileri gönderirler. İşte bu gücle kendilerini tanrı kral gibi görüyorlar.
fransız
idrak edilemeyecek kadar da sonsuz
Dünyaları versen doymaz boyleleri:)
Sahip olmadiklarini düşlemekle geçer mi ömür
fransız
bir değil bin ömür olsa yine de doyamaz yaşadıkça
Yok valla demezdik
İkinci bir gezegene göz dikerdik
Belki de çoluk çocuk masum mazlum demeden bu uğurda kıyımlar da yapardık