- 270 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Eyvah Yaşlanıyoruz
Elle gelen düğün,bayrammış. Yine de yaşlı olmayı kimse istemez, ama ondan kaçış yoktur. DSÖ kriterlerine göre 65 yaş üstü yaşlı sayılıyor.Ayrıca memuriyette o yaşa ulaşana devlet "artık işimize yaramazsın" deyip zorunlu emekliliğe sevk ediyor.
Peki,sonra yaşlı kimseleri neler bekliyor? Varsa torunlarıyla vakit geçirebilir. Küçükler sevimli olduğundan onlarla vakit geçirmek keyifli olur. Üstelik torunların dedeleri ve ninelerinden öğreneceği çok şey vardır, onlarla geçen anıları unutulmaz.
Çevresindekiler yaşlı kimseye ’tecrübesinden" yararlanılacak kişi’ olarak görüyorsa saygı ve ilgi görebiliyor, her yaşın bir güzelliği olduğunu idrak edebiliyor demektir.Yok eğer ’zamanı geçmiş dinazor’ derlerse ardından hayatın tadı tuzu kalmaz.
Daha fenası, yaşlı kimsenin yaşıtları azalmışsa ’akran yetimi’ durumuna düşerler. Konuşacak, sohbet edecek bir dost bulamayabilirler. Cahit Sıtkı Tarancı’nın otuz beş yaş şiirinde geçtiği gibi :
Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız;
Hatırası bile yabancı gelir.
Hayata beraber başladığımız,
Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir;
Gittikçe artıyor yalnızlığımız.
Bardağa iyi yanından bakınca yaşlılar belediye otobüslernden vs. ücretsiz faydalanıyorlar.Hastanelerde onlara öncelik veriliyor. Fakat hareketsiz yaşamış ve sağlığına özen göstermemişse, artık kalan günlerini çeşitli hastalıklarla mücadele ederek geçirmek zorunda kalabilir.
Rabbimiz akıbetimizi hayırlı etsin.
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.