Zamanında herkes gibi olağan sıradan bir hayat yaşarken gün gelmiş tek başına kalmıştı. Aslında çocukları ve akrabaları vardı ama herkes bir yerlere gittiğinden o da yalnız yaşıyordu. Eski varlığı da olmadığı için muhtaç duruma da düşmüştü. Kaldırımlar üstüne serdiği bir bez parçası üzerinde jilet, sigara gibi ufak tefek şeyler satmaya çalışırdı. Kulakları iyi duymadığı için lakabına kâr yani sağır derlerdi. Gençliğinde evlenmiş çoluk çocuk sahibi olmuş bir zaman sonra eşi rahmetli olmuş veya boşanmışlar. Ben teferruatını bilmiyorum. Yalnız kalınca yeniden evlendiği hanım da kendisi gibi dul birisi. Aradan geçen zaman içinde aralarında çıkan anlaşmazlıklar sonucu boşanmak için hâkimin karşısına çıkmışlar. Hâkim sormuş:
-Neden boşanmak istiyorsunuz?
-Hakim bey bir yatakta dört kişi yatamıyoruz bu yüzden boşanmak istiyoruz.
Hâkim şaşırmış bir vaziyette soruyor:
-Nasıl bir yatakta dört kişi yatamıyoruz ne demek? Siz bir yatakta dört kişi mi yatıyorsunuz?
-Hakim bey biz yatağa girince bu başlıyor eski kocasını anlatmaya ben başlıyorum eski karımı anlatmaya anlayacağın biz bir yatakta dört kişi yatamıyoruz bu yüzden boşanmak istiyoruz.
Serdar KOSTA