“Evet şaşırdım. Çünkü bu topraklarda silahı bizim için başkaları tutuyor diye biliyordum. Kurduğumuz onlarca taşeron örgütler üzerinden yürütmekteyiz silahlı mücadeleyi. Öyle değil mi?” Ethan bakışlarıyla Lila’ya sus der gibiydi.
“Haklısınız öyleydi. Size Siyon Katır Birliği’ni hatırlatmak isterim. 25 Nisan 1915 tarihinde kendi bayrağımızla Gelibolu’ya çıkan tarihteki ilk Yahudi askeri birliğidir. Eğer Çanakkale’de o hamleyi yapmasaydık bugün İsrail diye bir devlete Avrupalılar izin vermeyecekti. O yıllarda da Osmanlı bize kol kanat gerdi diye asi olan Yahudiler olmuştu. Lâkin tarih iyileri değil! Netice alanları yazar…
“Peki bugün?”
“Evet bugün. Bugün neden gerekli diyeceksiniz. Yine dirilişimiz Arzı Mevud’a giden yol bu topraklardan geçecek. Görünen ve bilinen bir gerçek var! O da şudur; Kutsal hedefimizin önündeki yegâne engel Türkiye Devleti ve Türk halkının köklerinden kopmayan kesimidir. Bakınız Irak, ortaklarımız tarafından hedefimize göre dizayn edildi. Suriye istediğimiz şekli almak üzere. Mısır’da istediğimiz kelleler omuzlardan indi iniyor.
“Şu arkamda gördüğünüz haritada neresi kaldı? O nedenle bugün sizlerden aynı metaneti bekliyor ve istiyorum. Konuşmamın bu bölümünde Siyon Birliği fikir babası Vladimir Jabotinsky’nin şu sözünü hatırlatmama müsaade ediniz.”
“Eğer biz, 2 Kasım 1917’de Balfour Bildirisinde Filistin’de yurt edinme konusunda söz aldıysak, buna ulaşan yol Gelibolu’dan geçmiştir.”