Bir bebek dünyaya geldiğinde bakıma ve ilgiye muhtaçtır. Tabi ki bunu sağlayacak olanlar da ona sormadan onu dünyaya getiren anne ve babalarıdır. Bebekler ağladı ya da altını ıslattı bahaneleriyle dövülemez. Bebeğinizin varlığından rahatsızsanız sorunu bebekte değil kendinizde aramalısınız. Bir psikoloğa görünseniz iyi edersiniz.

Bir çocuk anne ve babasına onu dünyaya getirdikleri için borçlu olamaz. Hatta ilgi ve gösteriş amaçlı çocuk dünyaya getirenler bunun için o çocuğa borçludurlar. Terbiye bahanesiyle çocuk üzerinde baskı kurmak çok çirkincedir.

Dört duvar arasında cengaver kesilen babalarımız, izleyin, dışarda garip bir aşk içinde oldukları yaverlerinin yanında, nasıl süt dökmüş kediye dönerler. Bu ikiyüzlülüktür. Ben bunu, gizli eşcinsel olup, kendini has erkek görünümünde gösterenlere benzetiyorum. Adı konulmamış gizli bir aşk içindedirler erkek dostlarıyla ama açıktan sorulursa eşcinsellik lanetlenecek bir şeydir. Sadece ikiyüzlü değil bu babalar, ayrıca korkak ve sahte..

Bir insanın en büyük ameli elbette ana babalığıdır. Bu dünyada çocuğu üzerinden elde ettikleri ufak çıkarlar elbette onları zamanı gelince cehennem sıcağından korumayacaktır. Çok ciddiyim. Cehennemin kontenjanı sınırsızdır.

Aile yapısının bozulduğundan şikayet edenlerin çoğu aslında aile yapısını en çok bozan ve ailelerine yakışmayan insanlardır.