SEVMEK DEĞİL Kİ; SEVMENİN ÇOK ÖTESİ!
...✍️

İçimdeki kız çocuğu; Haydi kalk gidelim diyor, sabahın köründe bana.

Nereye diyorum; Sorma sen gel peşimden görürsün, deyip duruyor kırık plak gibi.

Tekrarlıyor,
Biliyorum ki ben; O’ sana gelmek istiyor.

Elini tutmak sarılmak, kocaman dünya kadar seviyorum demek için can atıyor...

Yüreğin için o’ benim canevim; Gözlerin için o’ benim herşeyi gören gözlerim, ruhun için o’ benim hayattaki herşeyim...

Dünyaya gelmeden önce onu sevdim, diyor.
Senin içindeki çocukta aynı mı, sahi; Oda aynı şeyleri söylüyor mu sana...

Bendeki ben; Yani içimdeki kız varya seni anımsayınca gülümsüyor etrafına, gözleri güller gibi açılıyor, papatyalar gibi gülümsüyor bebekleri sen gülümsediğinde ona. Bir bilsen nasıl da çok seviniyor...

İçimin küçük kızını bıraksam kendi haline; Salıversem işte nereye gidersen git diye, koşacak hemen yanına eminim buna...

Park diye gelecek; Kurulacak sendeki gönül salıncağına. Salla isteyecek, dünyanın vurdum duymaz salıncağında...

Ömrümün sonuna kadar tek sen ol yanımda; Al kalbinde dursun büyüsün sevgim. Koy ruhuna; Uyusun sevdam ruhunda...

Diyecek ki; Sevmek değil bendeki, bu sevgi sevmenin çok ötesi...

Kalbimde ve ruhumdaki; Bu büyük sevda, sana ait anla artık diyor SANAda!...



09. 10. 2023
Kalb’i Hazan

"Yarı parçam diyor,
Ahmed Arif Mektubunun sonunda.
"Yarı parçam" Sanırım bu sevmekten çok ötesi"

*
Not: Şiir değildir.
Bu yazı türü bir mektup, makale’ dir...