Ağlamak
üzülünce, sevinince, öfkelenince hatta hiç bir nedenimiz olmadan bile, verdiğimiz en doğal tepkilerden biridir.

Ah der ağlar
Af der ağlar
Aşk der ağlar insan

O an iş gözlere düşer.
Yürekten kopan duygu ne ise, onu ifade etmek için gözler yaş döker
Düşünülenin aksine,
ne ayıptır ağlamak ,
ne zayıflık
Bir ihtiyaç,
duygusal boşalımdır.

O gözyaşı ki, an olur
coşkun bir nehir gibi çağlatır,
an olur sızım sızım sızlatır

Ağlamak yağmur gibidir.
Nasıl gökyüzü kararınca şimşekler çakar, boşalır buluttan yağmurlar..
İşte öyle dolunca insan;
sağanak sağanak süzülüverir yaşlar.
Yıkanır ,
arınır ruh rahatlar.
Diner öfke ,
üzüntü derinleşmez,
sevince haz katar.

Cinsiyete de özgü değildir.
Sadece kadınlara yüklense de gözyaşı
erkeklerde ağlayabilir.

Dokunaklı bir şiir,
içli bir şarkı , gözde canlanan hatıra, çökünce yüreğin üstüne, yükünü alır gözler
başlar dolmaya

Bırakın şimdi göz pınarlarından kirpiklere inecekse insinler..
Hem öz ağlamayınca göz ağlamaz derler
Bastırmayın özünüzü..
akmasın içinize yaşlar.

Rahmettir o
nimettir.
Velhasıl
ağlayabilmek güzeldir.

VESSELAM