İnsanın hayatda bir duruşu olmalıdır. İçinde sevgi ve saygının yoğunlaştığı kişiliğe sahip bir bedenin sahibi olmalıdır. Hayat bunu gerektiri, bunun içinde yaşamın içeriği bu olmalıdır. Sevginin sadeliği bedenin güzelliğini duruşun ise bedeniyin içini yansıtmalıdır.
Gemçmişte hep böyle olmuştur ve böylede olmalıydı. Geçmişin içi dolu bir şahaneler topluluğudur. Kimse geçmişin güzelliğinden vazgeçemektedir.
Bu geçmişin içindeki en büyük şahanelerden biriside insan şahsiyeti ve bu şahsiyetin güzellikleriydi. Hep deriz ya eskiden diye. Sözlerimizin başlangıcındaKİ BU cümlenin içindeki eskiden kelimesi aslında bu zamanda kaybolmuşlukları anlatmaktadir. Bu da en çok insan kişiliği ve insanlar arası ilişkileri kapsamaktadır.

Bir insanın asaleti, sabrı ve nezaketi, yaşadığı toplum içindeki değerini ve saygınlığını belirler. Ancak bazen karşımıza haddini aşan, hududu geçen ve küstahlaşan kişiler çıkar. Onların sözleri, altın olsa kesenizde, bal olsa kasenizde tutmayacağınız kadar acıdır.

Bu insanlar, incitici kelimeleri ve düşmanca tavırlarıyla etraflarına zarar verirler. Onları hoşgörü ile karşılamak, onların saygısızlığını ve küstahlığını ödüllendirmek anlamına gelir. Aslında, onları tutmak yerine, içlerindeki karanlığı ve nezaketsizliği göstermek daha doğru bir seçenektir.

Edepli insanlar, kibarlıkla dolu sözleri ve saygılı davranışlarıyla tanınır. Onlar, toplumun temel taşlarıdır ve insanlar arasındaki ilişkileri güçlendirirler. Haddini aşan, hududu geçen ve küstahlaşan kişilere karşı durmak, asaleti ve nezaketi korumanın bir yolu olarak görülmelidir.

Unutmayın ki altın olsa kesenizde, bal olsa kasenizde tutmayın! İnsanın asil duruşu, karakteri ve değerleri, maddi zenginliklerden çok daha önemlidir. Saygınlığınızı ve onurunuzu korumak için nezaket ve sabır her zaman en iyi yol olacaktır.