İrlanda’da okulun birinde öğrenciler öğretmene sorarlar.
-Öğretmenim Tanrı kimdir, nasıl bir şeydir.
Öğretmen kısa bir süre düşündükten sonra cevabını verir.
-Yarın size Tanrı’yı göstereceğim.
Öğrenciler şaşırmış halde ertesi günü heyecanla beklerler. Ertesi gün öğretmen erkenden gelmiş ve tahtaya tebeşirle bir hedef çizmiştir. Öğrenciler geldikten sonra elindeki okları öğrencilere dağıtır.
-Arkadaşlar! ben gittikten sonra herkes elindeki oku hedefe atsın. On ikiden vurana ödül vereceğim.
Öğretmen kahvesini içmek için odasına gider. Geri döndüğünde bütün okların on ikide takılı olduğunu görür. Okları tekrar öğrencilere dağıtır ve ödül olarak birer çikolata verir.
-Arkadaşlar! bu olayı bir daha tekrarlamanızı istiyorum. Yalnız bu sefer sandalyenin üzerinde birisi oturuyor. Siz onu göremiyorsunuz ama o sizi görüyor. Herhangi bir hile yaparsanız çarpılırsınız, haberiniz olsun.
-Öğretmen ikinci kez geri döndüğünde okların hepsinin yerde olduğunu görür ve onları toplayıp çöpe atar, tahtadaki hedefi siler. Bir kaç adım gittikten sonra sandalyeye bir tekme atar ve sandalye devrilir.
-Arkadaşlar! sizin merak ettiğiniz Tanrı şu anda yerde yatıyor.
------------------------------------------------------------
İnsanoğlu var olduğu günden bu yana bir Tanrı’ya ihtiyaç duydu. Çünkü bütün pisliklerini yamayacak ve meşru hale getirecek insan üstü bir güç olması gerekiyordu. Aynı zamanda bu gücün kendine benzemesi gerekiyordu. (Kimine az veren, kimine çok veren çinsten)
Bu yüzden binlerce yıl Tanrı adı kullanılarak savaşlar çıkarıldı, milletler talan edildi, varlıklar yağmalandı. Milyarlarca insan canından oldu, milyarlarca çocuk yetim büyüdü, milyarlarca insan hayatı boyunca sakat yaşamak zorunda kaldı, milyarlarca kadın kocasız kaldı ve milyarlarca kelle Tanrı adıyla kesildi. Adeta Tanrı’nın toprakları Tanrı adıyla cehenneme çevrildi. Binlerce yıl çok fazla kelle kesenler tarih sayfalarında kahraman olarak ilan edildi. Kimileri zenginlik üzerinde saltanat sürerken kimileri de kırkta bire mahkum edildi. Ve maalesef zekat, sadaka, fitre gibi bu absürt şeyler halkın gözünde kutsallaştırıldı. Milyarlarca insana duadan başka yaşama şansı bırakılmadı. Emeği sömürüldü, barınma hakkı sömürüldü, yeme ve giyinme hakkı sömürüldü, adalet hakkı sömürüldü ve bu şekilde bütün hayatlar ipotek altına alındı.
Ve maalesef hikayenin sonunda halklar hakkını hep kaybetti. Tanrıların gölgesinde özgürlüklerini geliştiremediler, kimliklerini oluşturamadılar, dürüstlüklerini elde edemediler, sevgilerini, sevdalarını yüceltemediler, adaletlerini kuramadılar. Karakterleri, şahsiyetleri sandalyenin üzerindeki Tanrı’ya bağlıydı. Tanrı gölgesinde karakterleri gelişmeyen sekiz milyarı yönetmek için yine Tanrı’ya ihtiyaç var.