Sene bilmem kaç aylardan herhangi biri günlerden sıkıcı olan saat yavaş akan.
Memleket dediğim bir şehrin uyuz bir semtinde mıymıntı dairelerinin birinin yüksek denilebilecek bir balkonundan dışarı bakarken zırvalıyorum yazımı, nedensiz…

Yazmak kadar beni rahatlatan tek bir şey daha var oda bir kadının şefkatli kollarında uyumak tabi uyumadan öncesi de ama uyandıktan sonra ki sinir sistemini çökertme derecesindeki düşünce yoğunluğu olmuyor yazdıktan sonra. Bu yüzden tercih deseler ııııımmmmmmm yinede karar vermek zor..

Bazen kendimi bir adada yalnız bazen ufku olmayan bir kalabalıkta hissediyorum kendimi. Nedendir bilmem insan değişken tamamda hani sık olması korkutuyor. Kalabalığın içinde yalnız hissediyorum zırvalıklarında boğulduk bir dönem neydi yahu o.? İnsan kayıtsız ne kadar kalabilir etrafına ya da kayıtsız kalan ne kadar insan olabilir di mi ama?