- 260 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
"Bir alimden bir cahil"...denilmiş...
"Bir alimden bir cahil"...denilmiş...
Nemrut hz Nuhun torunudur...İslam kan ile geçmez."Bir alimden bir cahil"...denilmiş.
"Bir alimden bir cahil"...denilmiş...
"Hak Ali" inancı tecrübelere terstir...şerif Hüseyin ingilizlerin oyununa geldi ve Arabların Osmanlıdan kopmasına sebeb oldu"Ne mutlu Türküm"diyen ümmet parçalanır sen türküm arab arabım ...derse...müslümanım demek neyimize yetmiyor...Müslüman "Allahla örtüşmeyi"ülkü edinmiş kişidir...övüneceksen müslümanlığınla takvanla öğün.Türk olman seçimin değil...Arab olmak da o kulun seçimi değil...çünkü.
Allah ile özdeşleş...Allah vafidir...eğer "hizmet politikasına kıymet ve "oy" vermezsen VEFASIZSIN...nankörsün...Adama akrabam diye kıymet veriyorsun her şer geliyor ondan...çünkü ölçün ırkçılık...Ülkemizde bir kürt başbakan olsa hizmet etse..."oyla" ödüllendir çünkü adl sıfatı...bunu gerektirir...sen Allahı taşlamış olursun...adaleti taşlayarak...vefasızlığı taşla "şeytanı taşlamış"olursun.eksikliği taşla...Şeytanı mağlup et demez Allah ama "taşla"der.Nemrudun eylemlerini hallerini düşüncelerini duygularını taşla...Gün gelir bir sinek onu helak eder...biyolojik silah üretmek de teknoloji ilmi de şeytanı taşlamak içindir müslüman için para da ...pazu da...mal da can da...şeytanı taşlaman içindir...Nükler de şeytanı taşlamak içindir...asa da musa da ...Nuh da gemisi de şeytanı taşlamak için...
"Bir alimden bir cahil"...denilmiş...
Kısas adl sıfatının bir kuralıdır...yılanı taşla çünkü sokar...eksik fıtratlıları taşla...şeytanı taşlamazsan sana İlah teklif eder...mürşit teklif eder...Allahtan uzaklaşırsın...
Akrabanın da içinde şeytan varsa taşla...Dayı amca akraba olmaz...Mü’mine mü’minden fayda gelir ancak.Ebu lehebten peygambere amca oldu mu.Ya Taiflilerden dayı oldu mu
Komşularının içinde de şeytan varsa taşla...ama "o açken tok yatmayacağın komşuların da var..." ölçü Allah...Allahla özdeşleşmemiş insan şeytandır taşla akraban da olsa...komşun da olsa...Türk de olsa Arab da olsa...bize "Arab sevici"diyorlar ama ebu cehil de arab hiç sevenimiz yok ebu lehebi de...
Sevgimiz ekmelleşmişlere...nefretimiz eksikliklere ve eksiklere...ADL bir elinde su diğerinde ateş olsun ...der...suyu da ateşi de hakkedene uzat...cesaret edemezsen cenneti kaybedersin...İlim de para da güç de...şeytanı taşlaman için eğer müslümansan...
Allah düşmanıdır sanma şeytanı...Allah için dost ve düşman mecazidir...zarar ve fayda verici yok Allaha çünkü...ama insana zarar verir şeytan...Şeytan taşla diye var edildi...Nefis de değilse ilah makamına otururlar...Nefis mücadelesi taşlama gereklidir...ateş varsa su da var...söndür yani...cesur olmazsan veya tembel olursan cenneti kaybedersin...
"Evet..."hak Ali"inancı tecrübelere terstir...aldanma...Tetbirini al "Bir alimden bir cahil" denilmiş...
Ve bir şiir.
Değirmen Sokak
Bu mektup anneme ve dost bildiklerime..
Ellerinden öperim anne...
Beni sorarsan
Bir değirmen sokaktayım
Öğütüyor değirmen sokak
Gönlümü ellerimi çiçeklerimi alnımı
İmrenilecek halim yok
Gurbetim Mısır değil
Ben Yusuf değilim
Mavi göğe mavi bakmaz
Değirmen sokak
Bu şehir gönlüme kafes
Oklarla yaralandım her nefes
Değirmen sokak
Bir balık karnı
Bir kuyu...
Ne Yusuf gibi güneş yüzlüyüm
Ne Yunus gibi güneş özlüyüm ben...
Vah bana
Dişleri var Değirmen Sokak"değirmen taşı
Değirmen sokak öğüttü
Sanmaki gönlümü büyüttü
Değirmen sokak
Gizledi maviliği gönlüme
Değirmen sokağın karnında bir buyday tanesiyim
Vay bana
Ana imrenilecek halim yok
Bu şehir kuyu ben yusuf değilim
Bir büyük öğütücü
Arsızlı hırsızlı sokakları şehrin
Şehirli değilim
Bir garip köylüyüm bu şehirde
Vay bana
Şehir hiç derdimi görmedi
"Şehir kahır..." derdin anne
İnandım
Şehir hep kem gözle baktı ben köylüye
Öğüttü Değirmen sokak
En çok öğüttüklerinden biri de alnım
Yıldızlı gecesi alnımın
Ellerim çiçeklerim sırayla öğütüldü
Kör bir öğütücü değirmen sokak
Siyah saçlarım beyazladı anne
Köylü ayaklarla kirlettim mi caddelerini
Ey şehir
Ne bana bu öfken
Ne yaptım ki
Ömür törpüsü bu kahrolası sokağındayım
Dertlerime şehrin köy kadar bile yeşil değil niyeti
Anne
Ve hırsızı var
Uğursuzu var
Ve canlı bombalar
Trafiği ayrı dert
Vay bana
Hüzün peşimde hep neye yaradı şehre gelişim
Ben bir hüzünden diğerine geldim anne
Gönüldeki ışığa da düşman
Sabrıma da düşman değirmen sokağı bu şehrin
Anne
Ellerim çiçeklerim yorgun..
"Şehir kahır..." derdin anne
İnandım
Mutluluk görmedim ki
Öğütülüyorum Değirmen sokakta
Vay bana
Ah Değirmen sokak
Güneşe bile ters döndürdün
Suya ekmeğe muhtaç etmemekle öğünmeye hakkın yok
Öğütmedesin hep gönlümü
Işığımı etimi kemiğimi direncimi gençliğimi
Çok hırslısın gönlümü öğütmede
Vay bana
Koşuyorum seccademe anne
Üstüne yok haber salmada yare
Seccademde bir çare
Özüme
Gözüme
Dizime
Kara yazıma
Solan yüzüme
Kaçıyorum değirmen sokaktan
Sabah-akşam
Ben bir insan yani gönlü olan bir varlık
Yirmi yıldır
Ey üşütük dünyanın değirmen sokağı
Öğütüyorsun beni
Kim koymuş bu sokağın adını
Tam on ikiden vurmuş...
Şeytandan ustaca piyon olarak kullanıyor kadını bana bu sokak
Ahlakımın da öğütücüsü bu sokak
Değirmen bu sokak gönlüme ve sevgilerime
Yüzüm de çizgi çizgi yaralandı kirli rüzğarıyla
Adı üstünde bir değirmen
Öğütür insanı
Un ufak eder
Vay bana
Yeşil başaklı tarla oluyor gözümde bana köyüm ey şehir
Kedili ellerinden kaçtım köyümün şehir canavar elli
Bir buğday tanesinden farkı ne insanın
Tarlasından kaldırıma düşen bir taneyim şimdi
Değirmende un olacak buğdayım şimdi
Vay bana
Un ufak oldum ey değirmen sokak sende...
Her gün of çektim
Bir gün de oh çeksem
Nerede
O günü kolye yapar asarım boynuma
Günlerim inci değil
Ahir zaman da kötü niyetli serinleyeceğim serin deniz değil...
İnandım dünyada da cehennem var
Değirmen sokak bir cehennem çadırı oldu
Vay bana
Öğütülüyorum
Paran yoksa "şehir kahır "derdin anne
Paran olsa da başka başka kahrı var şehrin be anne
Öğütüyor değirmen sokak her gün beni
Nerede görülmüş değirmenin büyüttüğü
Anne olduğu anne
Vay bana
Mü’min sanıp sığındığım şehir
Mü’min değil
Un etti savurdu beni
Şu gavur sokak yok mu...
İmana gelmez
Bu sokak niyeti en kirli nehir gibi...
Hep kirli akacak anne
Anne
Balık yemedi Yunusu fakat lime lime yaptı beni Değirmen sokak
Gönül gülüm de tüy tüy savruldu
Şimdi şöyle diyorum:
Kuyularım yusufun kuyularından derin
En usta öğütücü
Şu Değirmen sokak
Kalp ağrılarım hep var
Neye yaradı ki şehir...
Bu değirmen sokak
Değirmen sokağın dişleri var
Fareleri var ömrü yiyen
İnsanlarında güler yüz yok gönle
Bu kahrolası sokak değirmen
Vay bana
Bu sokak değirmen
Gönlüme alnıma
Gamla doldurur zaman
Soldurur zaman
Vay bana
Şehirliyim sanmayın
İmrenilecek halim de yok
Yıllar yılı
Değirmen sokaktayım
Yıllar yılı
Öğütülüyorum
Değirmen bir sokakta
Dünya zaten değirmen
Öğütür insanları
Bir dertle öğütür
Değirmen sokakta öğütülüyorum
Anne
Sende zaman hep mi zehir...
Bir köylüyü tanıma ustasısın
Belli şehir
Elinde zehir
Tilkinin tavuğu tanıdığı kadar zifiri karanlıkta bile
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.